Een hele partij die om één zet draait

Na een blamerende nederlaag zoals mij vorige week overkwam ben ik altijd de eerstvolgende partij extra gemotiveerd. Het beste medicijn na verlies is immers winst. Dolf werd het slachtoffer van mijn dadendrang. Ik had me uitgebreid voorbereid en verantwoord aanvallen was het motto. Ik ben van mening dat in een partij gemiddeld slechts een stuk of drie momenten voorkomen waar een belangrijke keuze gemaakt moet worden, de rest bestaat uit min of meer gedwongen zetten, plan volgen enzovoorts. Tegen Dolf draaide de hele witte opzet eigenlijk maar om één zet:



In het diagram (Plas-Meijer) lijkt wit in moeilijkheden: pion achter en Lb7 kan niet spelen wegens Txb2. Wit staat echter duidelijk beter na de wending 19.La3! Nu kan Txb7 niet wegens Tc1 met damewinst of mat op c8. Dus deed Dolf maar 19...Dc7. Na 20.Lf3 Pe5 21.Tc1! Dd7 (of 21...Pxf3+ 22.Dxf3 Db7 (22...Dd7?? 23.Dg3) 23.Tc6!) 22.Le4 werd de verdediging van de zwarte koning tegen het loperpaar langzaam onhoudbaar. Dolf miste nog één praktische kans:



Ik verwachtte hier 30...d2, en overwoog hierop 31.Txg7. Dit zou echter een grove blunder geweest zijn: Kxg7 Txe5 Tb8! met de dreiging Txb3. Gelukkig kon ik niet in deze verleiding komen want Dolf speelde (in hevige tijdnood) 30...Pg4 en na 31.Txe6! Kh7 (31...Ld4+ 32.Te3+! en mat) 32.Lb2 Thg8 33.Lxg7 Txe6 34.Lc3+ Kg6 35.Lxe6 Tb8 36.Lb3 kon hij opgeven. Na lange tijd weer eens een partij gespeeld waar van mijn kant niks aan mankeert!

Volgend seizoen ikhebgewonnen.com

Sinds ik begonnen ben met Ikstondgewonnen lijkt het materiaal niet aan te slepen. Dat is minder leuk dan het klinkt, want ter herinnering: "Ik stond gewonnen" is schakersjargon voor "Ik heb verloren". Tegen Gert-Jan van Vliet was het voor de tweede achtereenvolgende partij raak. Als ik mijn tegenstander moet geloven stond hij van de eerste tot en met de laatste zet beter, jeugdig optimisme zullen we maar zeggen.
Gelukkig bevestigde ome Fritz dat het met mijn stellingsgevoel nog wel goed zit, in tegenstelling tot bv. de techniek van het afmaken. GJ had de opening voorbereid, maar wist waarschijnlijk niet dat ik dit soort stellingen vaak gespeeld heb tegen o.a. Paul Dekker en Aernout Markus.


In het eerste diagram (van Vliet-Plas) kan zwart simpel voordeel houden met 15...e3! 16.Lxe3 Lh6! en na ruilen op f4 is de witte aanval te verwaarlozen. Ik speelde het sjablone 15...Tg8? waarop sterk 16.Ph5! volgde met tegenkansen.







Toch wist ik er goed uit te komen, maar in het tweede diagram volgde een nieuwe rekenfout. We dachten allebei dat 28...e5! (ik speelde 28...Ke7) niet kon wegens 29.Pxe5 Pxe5 30.Tde1, maar dit wordt weerlegd door 30...Kg5! en nu wordt 31.Thg1+ simpel gepareerd met 31...Pg4. Zoveel kansen missen loopt meestal verkeerd af.





In het derde diagram leek me 38...Pxg5 39.hxg5 niet zo'n goed idee wegens 40.Th6, dus besloot ik mijn paard weer om te spelen naar waar ie vandaan kwam: 38...Pf2 39.Thf1 Pe4?? en a tempo volgde 40.Txe4! Terugnemen kan niet wegens mat in 4: 40...fxe4 41.Tf7+ Kh8 42.Lf6+ Tg7 43.Txg7 en ondekbaar 44.Pxg6 mat. Na 39...Pg4 is er weinig aan de hand al betwijfel ik of ik dat nog gewonnen had. Nu restte een paar zetjes later niets anders dan handen schudden. Misschien een idee om volgend seizoen de website Ikhebgewonnen.com te starten...