Soms blijft een stelling uren, nee dagen in je hoofd zitten. Zo niet-spannend als de opgave is, wit maakt remise, zo briljant in zijn eenvoud was de oplossing die ik al snel spiekte. Normaal hou ik niet van oppositie voeren, lekker makkelijk alleen maar reageren op andermans plannen, maar in pionneneindspelen leidt de oppositie vaak tot mooie dingen. De oppositie-regel ga ik hier niet uitleggen, zou bekend moeten zijn. Je denkt als eerste aan 1.Kf1, zal wel een addertje onder het gras zitten zoals zo vaak bij studies. Inderdaad verliest dit: 1...Kd2 2.Kf2 Kd3 en omdat wits eigen pion in de weg staat moet hij de oppositie opgeven en verliest.
De zet waar je als simpele schaker het laatst naar kijkt is uiteindelijk de meest logische:
1.Kh1!!
Dit heet verre oppositie. De grap is dat wit nu wel mee kan lopen naar boven: 1...Kd2 2.Kh2! Kd3 3.Kh3! en wat zwart ook probeert, wit houdt altijd oppositie, bv. 3...Kd4 4.Kg4 Ke3 5.Kg3. Probeer zelf andere zwarte zetten en wits reacties uit.
Een werkelijk briljant, eenvoudig, leerzaam probleem, stammend uit de 19e eeuw!
