08 december 2007

Nieuwe Pletsmoezen (4)

"Ik dacht dat de partij al remise was, ik viel om van de slaap, daarom heb ik alsnog verloren". Klinkt als wederom een originele aanvulling op het toch al omvangrijke pletsmoezen-arsenaal. Deze keer kon het slachtoffer de smoes eens als een volkome legale reden voor de nederlaag aanvoeren. Bij het WK-jeugd gebeurde iets waar ik zelfs de WL's in Nederland niet toe in staat acht (nou ja de meesten dan). De 14-jarige Belg Nils Nijs claimde in de voorlaatste ronde remise wegens driemaal dezelfde stelling. De WL ging akkoord, zijn Canadese tegenstander niet en liep boos weg zonder de uitslag te ondertekenen. De Canadezen dienen protest in bij de beroepscommissie die bestaat uit enkele illustere namen: ex-Fide voorzitter Campomanes, Azmaiparashvili (bekend wegens het uiten en uitvoeren van diverse dreigementen op fysiek gebied) aangevuld met een onbekende Griek en Vietnamees. Dit gemêleerde gezelschap krijgt van twee getuigen te horen dat Nijs toen hij claimde zijn zet al had uitgevoerd, en dat mag niet. Men beslist om dit te checken bij de Belg zelf. Klinkt redelijk, ware het niet dat het inmiddels na elven 's avonds is en Nijs al op bed ligt omdat de laatste ronde zoals gebruikelijk extra vroeg zal beginnen. De verbouwereerde Nijs wordt van zijn bed gelicht en verklaart eerlijk dat hij inderdaad al gezet had voor de claim. Rond middernacht volgt ongetwijfeld één van de meest krankzinnige beslissingen in het schaakwereldje ooit: de stukken worden opgezet in de bewuste stelling, klok aan en game-on! De afloop moge duidelijk zijn.
Blijkbaar vond de organisatie het achteraf toch ook wel wat ver gaan allemaal, want bij de prijsuitreiking werd Nijs de fair-play award toegekend wegens zijn eerlijke getuigenis. Tijdens de laatste ronde verzocht de scheidsrechter hem om in ieder geval hierbij aanwezig te zijn. Volgens zijn begeleiders gebeurde dit "op een slecht moment, want Nils vergat een pion te pakken waardoor het remise werd". Dus toch nog een echte Pletsmoes...
Het hele verhaal, verteld door secondant Tom Piceu, is hier te lezen.