Super Saturday gevolgd door zeperd op zondag

Haags weekendtoernooi op troosteloos bedrijventerrein. Ik geef zo'n weekend een voldoende als er minimaal één mooie pot gespeeld wordt. Op zaterdag was de mooiste, op Feyenoord-AZ na, tegen uitgerekend de nummer 1 op rating Frank Erwich (2308).

Zwart heeft er in de opening een stuk tegenaan gegooid voor 3 pionnen en een onveilige witte koning. Ik dreig na Ke2-f2, Pe2 en Lg2 het bevrijdende f4. Met zwart zou ik dan ook 16...g5!? gespeeld hebben, Fritz maakt het nog gekker en doet 16...Ta3!? en bv. 17.Pc3 Ta6. Erwich speelde het voor de hand liggende 16...d5?! en ik greep onmiddellijk het initiatief: 17.f4 Dd6 18.Th5!


Ik hoopte op 18...Pd7 19.Lxd5!? Pf6 20.Lxb7! Dxd1 21.Txc5 en na 21...Dd8 22.Lxa8 Dxa8 heeft wit drie stukken voor een dame en twee pionnen, waarna het nog allerminst duidelijk is. Mijn tegenstander vertrouwde het niet en ging voor 18...0-0?! Dit had echter een ander nadeel: 19.Dh1! met dubbele aanval op h7 en d5. Na 19...h6 20.Lxd5 Pc6 21.Pc3! was het eigenlijk al uit.

21...Dxf4+ 22.Df3 is ook niks meer voor zwart, die daarom maar besloot tot een tweede offer: 21...Pb4? 22.Lxb7 Pd3+ 23.Ke2! Pxf4+ 24.Kf3 Pxh5 25.Dxh5 en omdat zwart ook nog op e3 moest ruilen omdat anders Pf5 te gevaarlijk wordt, had hij geen materiaal meer over om aan te vallen. Ik sta drie stukken tegen een toren voor en speelde het voor de verandering eens goed uit.
Na een vechtremise tegen een 2200-speler volgde de welbestede (voetbal)bye. Zondagochtend kwam ik niet door het betonschaak van Pietrow heen: remise. Ondanks dit derde puntverlies op rij kon ik nog steeds eerste worden omdat iedereen elkaar zat af te maken (lees: remises zat te geven). In de laatste ronde werd het op bord 1 snel remise, wat betekende dat ik met een overwinning gedeeld eerste zou zijn!

Wat ik mijn tegenstanders graag aandoe, overkwam mij echter nu zelf: na een half uur denken speelde Brokken (2209) 16...Lxh3!! Tja, die had ik zelf ook gedaan. 17.gxh3 Pg4+ 18.Kg2




18...Txe3! Overigens wint Pxe3 ook. Terugslaan kan niet omdat na 19.fxe3 Pxe3+ 20.Kh1 Pxc2 terugnemen op c2 niet kan wegens 21.Lxc2 Dxh3+ 22.Kg1 Dg3+ 23.Kh1 Le5! en spoedig mat. Op slaan op g4 is het mat nog simpeler: 19.hxg4 Dxg4+ 20.Kh1 Th3 mat. Na afloop werd nog 19.f3 geopperd, een zet die ik gevoelsmatig had verworpen en terecht: 19...Le5 20.Pe2 Txe2+! 21.Dxe2 Dg3+ 22.Kh1 Dxh3+ 23.Kg1 Lh2+ 24.Kh1 Lf4+ 25.Kg1 Le3+ 26.Tf2 Dh2+ 27.Kf1 Dh1 mat!
Blijft over 19.Th1, echter hierop volgde 19...Txd3! en wederom kan terugslaan niet wegens Dxf2 mat, bovendien kan 20.hxg4 nog steeds niet, ditmaal wegens 20...Dxg4+ 21.Kf1 Df3! met dubbele aanval op h1 en c3. Dan maar de wanhoopspoging 20.Pd1, hierop kwam de volgende krachtzet 20...Pe5! met de dodelijke dreiging De4+. Ik moest dus 21.De2 spelen, na 21...Dg5+ 22.Kf1 Td2 speelde ik nog wat zetten alvorens de hopeloze strijd te staken.
Ondanks dat het een zeer matig bezet toernooi was kan ik over gebrek aan tegenstand niet klagen: ik heb de ratingnrs. 1, 2 en 4 gehad, de totale gemiddelde tegenstand bedroeg 2160, de hoogste van iedereen.

Een jubileum-partij om van te smullen

Mijn 100e KNSB wedstrijd voor het eerste was in ieder geval op het bord een klein feestje. De bizarre variant met na 12 zetten al vier dames op bord had ik éénmaal eerder op bord gehad, tegen Joost Ros. Behalve spektakel gegarandeerd is het ook een leuke tegenstander-test. Omdat zwart als eerste een dame haalt moet hij elders in de zaal op zoek naar een nieuwe, de test is of hij gelijk voor mij ook een nieuwe dame meeneemt. Zowel Joost als tegenstander Hommeles slaagden voor deze mini-test. Na het logische, maar wat trage 14...Db1 15.0-0 Dg6 16.Db3 0-0-0 17.Pc4 Db4 werd het pas echt hommeles op het bord.

18.Dh3! Tijdens de partij was ik er allemaal niet zo zeker van, maar dat kwam omdat ik de beste voortzetting na 18...Lh6 had gemist. Ik heb veel doorgeefschaak gespeeld en weet dat je ook een teveel aan dames kunt hebben (op het schaakbord dan), ze worden alleen maar opgejaagd en aan iets anders dan vluchten kom je vaak niet toe. Daarom had ik bedacht dat een dame-offer tegen minimaal 2 stukken altijd gunstig was, je houdt immers nog steeds een dame over! Vandaar 19.Dxd8+, niet slecht maar nog veel sterker is 19.La3! Als zwart dan nog steeds Dh8 probeert te vangen wordt dat hard afgestraft: 19...Da4 20.Pd6+ Kc7 21.Pe8+! Kc8 (of Kb8 22.Ld6+) 22.Le7 en de fopper is gefopt. Mijn tegenstander was ook van mijn dame-offer aardig onder de indruk, want na 19...Kxd8 20.Lxh6 La6 21.Ld3! besloot hij al terug te offeren.

Ik hoopte op 21...Df6? 22.Pe5! waarna beide dames aan een paardvork ten prooi dreigen te vallen: er dreigt zowel 23.Pxc6+ als ook 23.Lg5! Dxg5 24.Pxf7+. Bovendien heeft wit na ruilen een dubbele dreiging: zowel Df6 als La6 hangen dan. Ook 21...f5 is levensgevaarlijk: 22.Tb1 De7 23.Pa5! met sterke aanval. Helaas had zwart dus de escape 21...Lxc4! 22.Lxg6 Lxf1 23.Lg5+ Hommeles gaf na de partij aan dat pionwinst toch mogelijk was: 23.Lxf7 De1 24.Dh4+ Kc8 25.h3 en zwart heeft geen nuttig aftrekschaak. Ik hoopte echter op 23...f6? 24.Dxe6! gevolgd door Lf5 maar zwart speelde de enige goeie 23...Kc8. Na 24.Kxf1 hxg6 25.Dd3 Da5 26.Dd2 Db5+ 27.Kg1 Pb6 28.h4 Pd5

besloot ik na overleg met de TL de zet 29.Kh2 te laten vergezellen met een remiseaanbod. Hij weigerde (op grond van rating zoals hij achteraf aangaf!) maar na 29...f6 30.Lh6 Kd7 31.Dc2 Pe7 32.Lg7 f5 werd alsnog de vrede getekend. Beiden hadden op winst kunnen spelen; zwart door te proberen een pion op a3 te krijgen gevolgd door Db2, en ik door (voor f5) g4 en h5 te spelen, maar iets overtuigends werd voor geen van beide kanten gevonden in de post-mortem. Ik heb genoten van deze waardige jubileum-partij. Mijn score in 100x KNSB: 46½ punt, een niet al te beste score maar dat is je lot als je, zeker in de begin-KNSB-jaren, vaak aan de hoge borden moet plaatsnemen. Het Nederlands record staat op 400+ KNSB-wedstrijden, ik ben niet van plan dit aan te vallen!

Frans weekend met twee remises

Allereerst de kijkersvraag: in de vrijdagavondpartij tegen Henk Schouten dreigt wit een simpele overwinning te behalen met zetten als Kg1 gevolgd door Pd4, dreigend bv. Pg5. Hoe trekt zwart (aan zet) toch het initiatief naar zich toe?
Wat champ Joost in het ACT niet lukte, kreeg ik zaterdag wel voor elkaar; een remise tegen GM Timman., die simultaan gaf aan 20 borden in het kader van het 75-jarig RSB-jubileum. Hij speelde net als in "gewoon" schaak alle openingen, en om mij heen zag ik hem ook in de Franse partijen variëren: doorschuif, winawer en tegen mij 3.Pd2.


In het diagram volgde het eerste (voor mij) opmerkelijke moment; voor de hand ligt 15.Lb1 om met Dc2 de verzwakking g6 af te dwingen. Een mogelijk vervolg is dan 15.Lb1 Ld7 16.Dc2 g6 17.Lh6 Ph3+! 18.Kh1 Txf3! en spanning alom. Jan ging helaas voor mij op de positionele toer: 15.Lb5. Hij ruilde vervolgens op c6, plantte een paard op e5 die ik er maar afsloeg met mijn sterke loper. Daarna dreigde ik gewurgd te worden, wit had zowel c5 als e5 onder controle zodat ik niet los kon komen en met de bekende "grote franse pion" op d7 bleef zitten. Lijdzaam afwachten is meestal geen goed idee en ook niet mijn stijl, dus gooide ik er een wanhoopsaanval uit met h6, g5 en f4, in de hoop iets over de e-lijn te kunnen counteren.


In het diagram had ik zojuist de pointe Kg8-h7 gespeeld, zodat ik na Dxg5 op b2 zou kunnen nemen. Op 36.b4 was ik Tg8 van plan, en als wit dan d4 dekt Tg6. Leuk verzonnen maar gevoelsmatig dacht ik dat het toch wel mis zou gaan, teveel zwakke pionnen en mijn koning staat ook niet echt veilig. Hier miste Jan inderdaad de winst: 36.Pe2? Logischer en winnend is 36.Pf5! dekt ook d4, bovendien dreigt simpel Dxg5 met dodelijke matdreiging, en Kg6 gaat niet wegens Pe7+. Nu kon ik wel 36...Kg6 spelen en plotseling is het niet meer zo simpel voor wit.


Na 37.Dc2+ Kf6 38.Dc3 Dc7 39.Pg3 Le6! 40.Pf1 Ld7 41.Dc1 Dd6 (zie diagram) bood ik maar eens remise aan, ook omdat Timman met inmiddels nog zo'n 6 deelnemers over rondjes van 30 blank begon te draaien. Hij nam het vrijwel onmiddellijk aan. Als ie wil winnen moet denk ik de a-pion aangevallen worden, maar ik hou altijd tegenkansen over de h-lijn. Eindscore Timman: +15 =4 -1, heel behoorlijk gezien de tegenstand met o.a. Rick Lahaye (remise), Kees Wessels (eeuwig schaak na krankzinnige offerpartij), mijzelf en Wim Hokken.
Oplossing kijkersvraag: 16...g5! Ziet er gevaarlijk uit, maar zou voor Fransspelers een abc-tje moeten zijn. Dit is de manier om het witte centrum aan te tasten, en tegen eventuele aanvallen op h7 heeft zwart altijd Tf7 achter de hand. Vaak zie je dat wit dit zelfs verhindert met h2-h4. Na 17.g3 (wat anders?) Pdxe5! 18.fxe5 g4 stond ik beter vond ik, echter nadat ik na pionverlies op b7 iets te enthousiast ruilde naar een toreneindspel (met lichte stukken erbij was het nog kansrijk wegens de vrije e- en d-pion) moest ik zelfs nog even vechten voor het halfje.

Fritzed by FM Oscar

FM Oscar bezorgde mij de onvermijdelijke eerste seizoensnederlaag. Volgens de statistiekmeester was ik 8 partijen ongeslagen, maar met vorig seizoen meegerekend zelfs 15 partijen. Oz speelde ditmaal niet het slappe 2.d3, waarmee hij mij in het PK te grazen nam. Hij wilde blijkbaar wraak voor vorig seizoen toen ik de bovenliggende partij was in de vlijmscherpe Dg4 variant. Toen pakte ik het beter aan met h6, Le8 en f6, want in de diagramstelling (FM Oscar-Plas, na 20...Tc8-c4) sta ik al dubieus. Ik was Pf5 en Txd4 van plan, tot ik ineens iets veel sterkers zag: Tac8, Txc2, wit moet terugslaan anders De2 mat, dan Db3 gevolgd door Txc2 en wint. Toen Oscar ook nog zeer lang ging nadenken dacht ik, hij ziet het ook en kan er niks tegen doen, weer een punt erbij, en ik ging lekker rondwandelen. Deze zelfoverschatting sloeg snel om in zelfhaat toen ik bij terugkeer aan het bord na 40 minuten(!) Oscars verwachte antwoord 21.h4 zag en na 21...Tac8 22.Dh7+ Kf8 23.h5 de boel nog eens narekende: 23...Txc2 24.Txc2 Db3 25.hxg6

en hier zit het lek: het schijnbaar winnende 25...Txc2 dreigt weliswaar ondekbaar mat, maar verliest! 26.Dh8+ Pg8 27.Dxg8+!! (die had ik dus gemist) Kxg8 28.gxf7+ Kf8 29.Th8+ Ke7 30.f8D+ Kd7 31.Dd6 mat! Dit had Oscar allemaal gezien op de matzet na(!) vanuit het eerste diagram, dus die 40 minuten waren goed besteed. Ik zag niks beters dan stukverlies tegen 2 pionnen (vanuit diagram 2): 25...Dxc2+ 26.Ke1 Pxg6. Dit bood nog wel vechtkansen maar ik geloofde er niet meer in. Toen ik na dameruil ook nog de manoevre Th3-f3 overzag waardoor f7 viel was het over. Verloren van een combi van 10 zetten, Fritz zou trots op hem zijn!

RSR's historic moment

Vrijdag vormde Aernout het eerste onneembare obstakel van het seizoen. Ik kwam niet door zijn Frans met 2.d3 heen en mocht in de eindstelling nog blij zijn met remise. Genoeg om weer helemaal op scherp te staan voor de 2e KNSB wedstrijd.

Met wit tegen v.d.Put van D4 sta ik na 15 zetten al schitterend. Ik zag een mooie doorbraak: 16.b3!! cxb3 17.Pb5! b2 18.Tc2 en nu was ik op 18...Pa6 rustig 19.Txb2 gevolgd door 20.Tc1 van plan, zwart staat namelijk bijna pat. Hij speelde echter waar ik op hoopte, 18...La6.


19.Pxf7! De dame kan niet spelen dus dit offer moet aangenomen worden. 19...Kxf7 20.Lc7 en de zwarte dame is ingesloten op haar beginveld! Ik telde hier het punt al, wat je dus nooit moet doen. Ik was even de concentratie kwijt en zag het even niet meer na 20...Dc8 21.Lxc8 Txc8 22.Tb1 Pe8.
Even dacht ik dat ik een derde stuk ging verliezen, na bv. 23.Tbxb2 Lxb5 24.Txb5 Pxc7 25.Txd5 Pba6 is het nog een heel karwei. Het duurde een kwartier voor ik hier de winnende zag.

23.Db3! Lxb5 24.Dxd5+ Kf8 25.Dxa8. Zwart gaf hier op vreemde wijze op: hij speelde nog 25...Pxc7 26.Txc7, ging bewegingsloos door zijn vlag en bleef ook toen nog voor zich uitstaren. Ik noteerde maar 1-0 en stak zelf als eerste mijn hand uit, ongebruikelijk als je gewonnen hebt. Een half uur later zat hij er nog steeds...
RSR 1 staat nu bovenaan in de 1e klasse, een historic moment! In de derde ronde spelen we tegen medekoploper en veelvoudig landskampioen De Variant in Breda, komt dat zien!

De kortste, lastigste en versnelde hartslag

Het seizoen had niet beter kunnen beginnen: 5 gespeeld, 5 gewonnen. De snelste en makkelijkste was tegen Ed van Doorn.

Ed speelt altijd 1.e4, maar had genoeg van mijn eeuwige Frans en koos 1.Pf3. Als je de opening niet kent moet je nooit a tempo spelen: 5...dxc4 6.Lxc4?? Lxf3 7.Dxf3 Da5+ en twee zetten later konden de stukken weer in de doos. Als schrale troost kan opgemerkt worden dat Ed zich in goed gezelschap weet: ook een grootmeester is hier wel eens ingetrapt.



De lastigste was tegen nieuwkomer Wil Sparreboom. Ditmaal was ik degene die de opening niet kende. Dat was even schrikken toen in het diagram a tempo 16...Ph5! volgde. Het paard kan niet genomen worden: 17.Dxe5?? Tb5 en de dame is midden op bord ingesloten! Dan maar het gevaarlijke 17.Dg5 gekozen. Na 17...Pf4! speelde ik bijna 18.Pb3??, maar zag net op tijd dat dit onmiddellijk verliest: 18...Pf3+! 19.gxf3 Ph3+ en doos. Na lang denken vond ik de enige redding: 18.Kh1! Dit haalt een hoop ellendige paardvorken eruit en toen het me vele zetten later lukte om dames te ruilen had zwart teveel zwakke pionnen, de a-pion viel en ik liep simpel naar de overkant.


De mooiste was op het best denkbare moment: de eerste KNSB-wedstrijd, uit in troosteloos Naaldwijk tegen Pietersma van WSC. Mijn koningsstelling leek enigszins onbeschermd, maar na wits laatste zet 18.Tf1-f3? zag ik mijn kans schoon: 18...Dh4!! De twee uitroeptekens geef ik omdat ik de stelling over vier zetten goed had ingeschat. 19.Le4 19.Th3?? Dxh3 20.gxh3 Pc3+ is al over voor wit. 19... f5! 20.Th3 Op 20.exf6 had ik ook een hele leuke gepland: 20...Tae8! met dreigingen op de e-lijn en achterste rij. Nu kwam echter de hoofdvariant en met iets versnelde hartslag speelde ik 20...Dxh3!! 21.gxh3 fxe4





Toren en loper voor de dame, ik had gezien dat de f-pion er op zeker aanging maar het belangrijkste: de witte koning staat zeer onveilig en kan niet ontsnappen. Om te beginnen mag wit nooit e4-e3 toelaten, dus: 22.Pe3 Pxf4 Wit heeft geen enkele nuttige zet en zwart kan op zijn gemak zijn stukken optimaal neerzetten voor de beslissende aanval. Een tiental zetten later stond het dan ook zo:





Wit staat zeg maar "functioneel pat", op iedere zet volgt ellende. Fritz geeft na enig denken mat in maximaal 20(!) m.a.w. zwart wint op korte termijn de hele dierentuin. Er volgde nog 32.h3 Pf4 33.Dc4 Pxg2 en wit hield het voor gezien, de loper op d2 valt ook nog en het hele kaartenhuis stort in. Het eerste en ik zijn een KNSB-seizoen wel eens slechter begonnen!

Opluchting bij RSR en Korneev

Een zucht van verlichting bij de RSR Italië gangers na ronde 9: het zit er weer op. Wim en Plas hielden het een rondje eerder al voor gezien. Zij sloten het toernooi af met een remisetje na een zet of 10 om zich rustig voor te bereiden op de Serie B topper Triestina-Frosinone (1-0). Leo sloot zijn toernooi af met een uitstekende remise tegen een 2000+ speler. In het buitenland is hij nu al een jaar een stabiele 1900-speler gebleken, de discussies waarom dit er bij RSR maar niet uitkomt leverde geen eensluidend antwoord op. Keet won zijn laatste 2 ronden simpel, de vormcrisis in het middenrif van het toernooi duurde helaas te lang want er had veel meer ingezeten. Maar met voor hem net als Leo 4 uit 9 (incl. gratis punt) valt de score in ieder geval niet tegen. Rob vd Lee kon zijn schitterende (eerste) overwinning in ronde 8 geen vervolg geven. Hij verloor in een uurtje, liep ontredderd de zee in, en verloor daar tijdens een vermeende koprol(!) zijn bril die nu ergens op 4 meter diepte ligt. Een spannend avontuur volgde in de vorm van de voor de verzekering verplichte aangifte bij de lokale politie. Jaco die tot dan toe slechts als criticaster op ieder behalve schaakgebied had opgetreden, kon nu plotseling een nuttige rol vervullen in de vorm van tolk. Spaan tenslotte mocht aantreden tegen de grote Korneev, profschaker en prijzenophaler in open toernooien in geheel Europa. Bij de uitslagen staat gewoon Spaan-Korneev 0-1 maar zo vanzelfsprekend ging dat helemaal niet. Spaan beantwoordde de Rus-tige opzet van Oleg met gelijke munt en kwam gewoon beter te staan. Om de druk te verminderen kon Korneev slechts stukken ruilen. In het eindspel van P tegen L maakte Spaan, al vele zetten in tijdnood, een enorme bok: hij liet stukkenruil toe terwijl het pionneneindspel verloren was. Spaan gaf op en Korneev liet onmiddellijk zien dat Spaan nog een truuk had kunnen proberen in het pionneneindspel (gemist door Spaan), die echter waarschijnlijk had geleid tot verlies op 1 tempo. Hij gaf wel ruiterlijk toe dat het P tegen L eindspel gewoon remise was, de opluchting was van zijn gezicht af te lezen. Zo mocht toernooiwinnaar Efimov Keet dankbaar zijn dat die niet doordrukte in ronde 1, en gedeeld runnerup Korneev zal ook nog wel eens terugdenken aan die Olandesi.
Het zit er weer op, het toernooi was klein, de stad mooi, het weer warm, en vrijdag wachten de diverse loodzware interne groepen alweer. Ingespeeld zijn we in ieder geval wel!

RSR is van de lange adem + tussenstanden

De dwingende blikken van Jaco en dito opmerkingen hebben ditmaal eens voor een positieve sfeer gezorgd, op het schaakbord dan. Ik had zelf gisteren in de 7e ronde voor de 4e maal op rij moeten winnen. Stuk tegen pion voor, Fritz gaf +6, in plaats van simpel ruilen zocht ik een mooi mat dat er nog inzat ook maar ik haalde het er niet uit. Gevolg: stuk na vele complicaties weer kwijt en remise toreneindspel. Vandaag een korte remise eroverheen speciaal om tijd vrij te maken voor de lezertjes van de blog. Onze troefaas is wederom Spaan die na een glanspartij gisteren nu tegen een FM zit te zwoegen, bij 1,5-2 heeft ie zeker een prijs en dat bij 10 prijzen en 8 GM's. Wim is wat teruggezakt met een remise tegen het meisje dat ook Spaan al had dwarsgezeten. Gelukkig wil hij toch niet naar de prijsuitreiking want zaterdag 16.00 uur begint de voetbaltopper Triestina-Frosinone. Nog harder dan de topdogs wordt er gewerkt op de lagere borden. Leo speelde gisteren een glanspartij, het had alleen eerder mat gekund maar zijn stelling was zo mooi dat winst zogezegd onvermijdelijk was, en zo geschiedde. Vandaag gaat hij ook winnen als hij zijn plus-pion en -kwal weet te verzilveren. Een 50% score zit er voor hem dan nog in wat gezien de bezetting een wereldprestatie zou zijn. Ook Lee had gisteren een echte ikstondgewonnen stelling, wat in het eindspel gebeurde weet ik niet want het was blijkbaar zo erg dat hij het niet na wenste te vertellen, ook was zijn partij de enige die in de avondanalyse werd overgeslagen. Vandaag echter nieuwe kansen, met een gezonde pion meer is de eerste overwinning zeker mogelijk. Keet die zo overdonderend startte, Efimov loopt nog altijd diep naar de grond kijkend en met een grote boog om hem heen, gaat met de partij slechter spelen. Een overwinning op Leo en een gratis punt is de Trieste balans van 5 veelbelovende stellingen en een nul in 15 zetten. Vandaag wint hij echter op zeker, eindelijk weg van de onderste stek.
Komend weekend volgt nog een laatste verslagje, nu alvast enkele non-schaaktechnische tussenstanden:
Tussenstand "Persoon waar het meest over geroddeld wordt": 1.Arnold 2.Sjonnie
Tussenstand "Meest zinloze discussie": 1.Hoe werkt eb en vloed 2.Milosevic: massamoordenaar of onschuldig
Tussenstand "Boodschappen doen": 1.Keet 2.Lee
Tussenstand "Afwassen": 1.Spaan 2.Spaan
Tussenstand "Appartementen" 1/2. Spaan/Keet en Leo/Plas 6,5 punt, 3.Lee/Wim 6
Tussenstand "Drank": 1.Birra 2.Vino 3.Aqua
Tussenstand "Tussenstanden" 1.Plas 2.Jaco
Va bene, Spaan, Wim, Plas, Leo, Lee, Keet.

Enig herstel, mentale hulp(?) en genoeg pletsmoezen

Na de vijfde ronde heeft de RSR-clan zich enigszins hersteld van de abominale start. In ronde 4 werden beide Robbies tegen elkaar ingedeeld. Dat betekent dat de ene Rob het heel slecht doet, of de andere heel goed. Helaas het eerste dus. De favoriete Rob had zijn laatste partij tegen de andere Rob, 10 jaar geleden, verloren en nam nu snel wraak. In ronde 5 won Plas ook in zijn eerste goede partij zodat ook voor hem het toernooi begonnen is. Lee heeft het net als Leo zwaar in dit taaie veld, 2 vechtremises wist hij te scoren maar in ronde 6 krijgt hij net als Leo in ronde 3 een gratis punt. Leo had gisteren moeten winnen maar maakte het weer eens niet af, story of his life, wel zijn eerste halve punt. Spaan was sterk begonnen maar verloor toen van een klein Italiaans meisje dat niet zo onschuldig schaakte als ze eruit zag. Pletsmoezen waren er voldoende voorhanden: weinig slaap, de toenemende warmte (inmiddels zo'n 29 graden), delange wandel' en eetsessies enz. Er volgde wel gewoon weer een simpele overwinning in een Franse Dg4 die hij dankzij tientallen onderonsjes met Plas nu wel tot in de finesses beheerst. Keet schaakt zoals we van hem gewend zijn: iedere ronde overspeelt hij zijn tegenstander volledig, of het nu een GM of een kruk betreft maakt hem niks uit. Afmaken blijkt echter een ander verhaal, dit lukte alleen tegen Leo, voor de rest slechts een gratis punt tegen een ziekgemelde tegenstander. Wim was na een plusremise tegen een IM even onze hoop, maar daarop volgde weer een tactische rommelpartij en dus een (volgens eigen zeggen) domme nederlaag. Zodoende heeft het supertrio Wim-Spaan-Plas 50%, Keet 2-5, Leo 1,5-5 en Lee 1-5. Het vorige bericht op deze blog is blijkbaar dermate verontrustend aangekomen dat niemand minder dan de teamleider van het eerste op het vliegtuig is gestapt om hoogstpersoonlijk poolshoogte te nemen. Met die mentale steun of zo u wilt onder die mentale druk moet er nog een eindsprintje uit te persen zijn! Verder worden de volgende zaken ondernomen in Trieste: strandbezoek met als gevolg een zwaar verbrande Spaan en Lee die een duikbril koopt, restaurant Lee serveert spaghetti uit eigen keuken, een opgeheven tramlijn door de bergen zodat we gewoon de kilometerslange route al lopend over de bielzen afleggen, Wim die ruzie maakt met een ober met als gevolg dat we onze eigen tafel moeten bedienen! Kortom niks nieuws onder de zon. Arriverderci, Rob, Rob, Wim, Spaan, Keet, Leo.

Trieste conclusie: Optimisme blijkt weer eens ongegrond

Al voor het toernooi begon was er tweespalt in de groep: Leo en Plas vlogen romantisch naar Venetie, om een dag later de trein naar Trieste te pakken. 's Avonds was er op het station een emotioneel weerzien met het viertal Wim, Spaan, Rob vd Lee en Keet. De bespiegelingen over te winnen prijzen werden in de eerste ronde onmiddellijk ruw verstoord. Aan het einde van de lange dag, met de in de eerste ronde gebruikelijke drie herindelingen, bleek alleen Spaan zijn werk naar behoren gedaan te hebben. Plas verloor weer eens hopeloos een Franse doorschuif, Leo wist een iets beter eindspel om zeep te helpen en Wim kwam niet verder dan remise. Lee maakte na vele vele jaren (Gent 1965) zijn rentree op het internationale podium. Hij deed dit met een prachtige remise waarbij hij en passant het nadeel van het ongebruikelijke speeltempo aantoonde. Bij iedere zet krijg je er namelijk 30 seconden bij, en als je dan zoals Bob 109 zetten speelt.... reken maar uit. De partij van de dag was weliswaar een nederlaag, maar Herman liet zoals alleen Keet dat kan een heuse GM (Efimov) enorm zweten. Na 20 zetten geloofde Fritz het wel voor Keets tegenstander, helaas Keet ook: hij pleegde een foutief loperoffer (Keet: "Ik wilde het snel afmaken"). Zelfs toen was het nog remise maar de volgende bok en tijdnood konden de witten niet meer verdragen. Wie het allemaal niet gelooft moet de volgende Schakelaar maar lezen. Ronde 2 verliep al niet veel beter. Plas' tegenstander miste vijfmaal mat alvorens alsnog te winnen, Wim ging met zijn tweede remise voor de Sjonnie-cup, Lee ging ouderwets snel ten onder en de eerste niet te vermijden onderlinge confrontatie Leo-Keet werd gewonnen door de zwartspeler. Alleen Spaan stelt tot nu toe niet teleur, met 1,5 mag hij aan tafel het hoogste woord voeren. De derde ronde is op het moment van dit schrijven nog in volle gang. Leo had de pech (of het geluk?) een bye te krijgen, Plas is volledig de weg kwijt en nam gretig het remiseaanbod in waarschijnlijk weer een verloren staande Fransman. Wordt vervolgd, ciao!