27 november 2005

En toen ging het licht uit...



KNSB, 4e ronde, 4-pionnenaanval maar o wat zag ik weinig. In het eerste diagram (Plas-Smits) over mijn laatste zet (19.Tf1-e1) maar liefst drie kwartier nagedacht. Zwart speelde 19...Pc6-d4 maar gezien mijn antwoord had ie beter Lf7 kunnen doen: 20.Txe6!! met winst ook volgens ome Fritz. 20...Pxe6 moet wel want er dreigde Txe8 mat en 20...Txe6 21.Pxd4 Dxd4+ 22.Le3 c4 23.Lxe6+ is ook niks. 21.Pg5 Dd4+ 22.Kf1! want na 22.Le3? c4! zou zwart zich redden. Een paar zetten later ging in het tweede diagram bij mij het licht uit. Ik had zeker nog tien minuten (mijn tegenstander twee) en zat maar te rekenen op 27.Df7+ Kd6 28.Lf4+. Het door enkele supporters - uiteraard na de partij - geopperde 27.Pe4, met de dreigingen Df7 en Lg5, faalt op 27...Tf8! en zwart wint. De beste is 27.Lf7! valt een toren aan en dreigt De6+ Kf8 Pxh7 mat. Opeens had ik nog maar een minuutje voor 13 zetten en besloot maar dames te ruilen, op een zeer onhandige manier: 27.Df7+ Kd6 28.Df4+ Kc6 29.Dxd4? (Df3+ kan nog) Txd4 en Fritz vindt hier al zwart beter staan. Ik blunderde mijn loper op e6 weg, mijn tegenstander ging nog in een penning staan maar mijn vlag viel op zet 38 zoals bij de reconstructie bleek. Die kan zo in de top-10 van zuurste KNSB-nederlagen, maar wel weer een echte ikstondgewonnen...