Fritzed by FM Oscar

FM Oscar bezorgde mij de onvermijdelijke eerste seizoensnederlaag. Volgens de statistiekmeester was ik 8 partijen ongeslagen, maar met vorig seizoen meegerekend zelfs 15 partijen. Oz speelde ditmaal niet het slappe 2.d3, waarmee hij mij in het PK te grazen nam. Hij wilde blijkbaar wraak voor vorig seizoen toen ik de bovenliggende partij was in de vlijmscherpe Dg4 variant. Toen pakte ik het beter aan met h6, Le8 en f6, want in de diagramstelling (FM Oscar-Plas, na 20...Tc8-c4) sta ik al dubieus. Ik was Pf5 en Txd4 van plan, tot ik ineens iets veel sterkers zag: Tac8, Txc2, wit moet terugslaan anders De2 mat, dan Db3 gevolgd door Txc2 en wint. Toen Oscar ook nog zeer lang ging nadenken dacht ik, hij ziet het ook en kan er niks tegen doen, weer een punt erbij, en ik ging lekker rondwandelen. Deze zelfoverschatting sloeg snel om in zelfhaat toen ik bij terugkeer aan het bord na 40 minuten(!) Oscars verwachte antwoord 21.h4 zag en na 21...Tac8 22.Dh7+ Kf8 23.h5 de boel nog eens narekende: 23...Txc2 24.Txc2 Db3 25.hxg6

en hier zit het lek: het schijnbaar winnende 25...Txc2 dreigt weliswaar ondekbaar mat, maar verliest! 26.Dh8+ Pg8 27.Dxg8+!! (die had ik dus gemist) Kxg8 28.gxf7+ Kf8 29.Th8+ Ke7 30.f8D+ Kd7 31.Dd6 mat! Dit had Oscar allemaal gezien op de matzet na(!) vanuit het eerste diagram, dus die 40 minuten waren goed besteed. Ik zag niks beters dan stukverlies tegen 2 pionnen (vanuit diagram 2): 25...Dxc2+ 26.Ke1 Pxg6. Dit bood nog wel vechtkansen maar ik geloofde er niet meer in. Toen ik na dameruil ook nog de manoevre Th3-f3 overzag waardoor f7 viel was het over. Verloren van een combi van 10 zetten, Fritz zou trots op hem zijn!

RSR's historic moment

Vrijdag vormde Aernout het eerste onneembare obstakel van het seizoen. Ik kwam niet door zijn Frans met 2.d3 heen en mocht in de eindstelling nog blij zijn met remise. Genoeg om weer helemaal op scherp te staan voor de 2e KNSB wedstrijd.

Met wit tegen v.d.Put van D4 sta ik na 15 zetten al schitterend. Ik zag een mooie doorbraak: 16.b3!! cxb3 17.Pb5! b2 18.Tc2 en nu was ik op 18...Pa6 rustig 19.Txb2 gevolgd door 20.Tc1 van plan, zwart staat namelijk bijna pat. Hij speelde echter waar ik op hoopte, 18...La6.


19.Pxf7! De dame kan niet spelen dus dit offer moet aangenomen worden. 19...Kxf7 20.Lc7 en de zwarte dame is ingesloten op haar beginveld! Ik telde hier het punt al, wat je dus nooit moet doen. Ik was even de concentratie kwijt en zag het even niet meer na 20...Dc8 21.Lxc8 Txc8 22.Tb1 Pe8.
Even dacht ik dat ik een derde stuk ging verliezen, na bv. 23.Tbxb2 Lxb5 24.Txb5 Pxc7 25.Txd5 Pba6 is het nog een heel karwei. Het duurde een kwartier voor ik hier de winnende zag.

23.Db3! Lxb5 24.Dxd5+ Kf8 25.Dxa8. Zwart gaf hier op vreemde wijze op: hij speelde nog 25...Pxc7 26.Txc7, ging bewegingsloos door zijn vlag en bleef ook toen nog voor zich uitstaren. Ik noteerde maar 1-0 en stak zelf als eerste mijn hand uit, ongebruikelijk als je gewonnen hebt. Een half uur later zat hij er nog steeds...
RSR 1 staat nu bovenaan in de 1e klasse, een historic moment! In de derde ronde spelen we tegen medekoploper en veelvoudig landskampioen De Variant in Breda, komt dat zien!

De kortste, lastigste en versnelde hartslag

Het seizoen had niet beter kunnen beginnen: 5 gespeeld, 5 gewonnen. De snelste en makkelijkste was tegen Ed van Doorn.

Ed speelt altijd 1.e4, maar had genoeg van mijn eeuwige Frans en koos 1.Pf3. Als je de opening niet kent moet je nooit a tempo spelen: 5...dxc4 6.Lxc4?? Lxf3 7.Dxf3 Da5+ en twee zetten later konden de stukken weer in de doos. Als schrale troost kan opgemerkt worden dat Ed zich in goed gezelschap weet: ook een grootmeester is hier wel eens ingetrapt.



De lastigste was tegen nieuwkomer Wil Sparreboom. Ditmaal was ik degene die de opening niet kende. Dat was even schrikken toen in het diagram a tempo 16...Ph5! volgde. Het paard kan niet genomen worden: 17.Dxe5?? Tb5 en de dame is midden op bord ingesloten! Dan maar het gevaarlijke 17.Dg5 gekozen. Na 17...Pf4! speelde ik bijna 18.Pb3??, maar zag net op tijd dat dit onmiddellijk verliest: 18...Pf3+! 19.gxf3 Ph3+ en doos. Na lang denken vond ik de enige redding: 18.Kh1! Dit haalt een hoop ellendige paardvorken eruit en toen het me vele zetten later lukte om dames te ruilen had zwart teveel zwakke pionnen, de a-pion viel en ik liep simpel naar de overkant.


De mooiste was op het best denkbare moment: de eerste KNSB-wedstrijd, uit in troosteloos Naaldwijk tegen Pietersma van WSC. Mijn koningsstelling leek enigszins onbeschermd, maar na wits laatste zet 18.Tf1-f3? zag ik mijn kans schoon: 18...Dh4!! De twee uitroeptekens geef ik omdat ik de stelling over vier zetten goed had ingeschat. 19.Le4 19.Th3?? Dxh3 20.gxh3 Pc3+ is al over voor wit. 19... f5! 20.Th3 Op 20.exf6 had ik ook een hele leuke gepland: 20...Tae8! met dreigingen op de e-lijn en achterste rij. Nu kwam echter de hoofdvariant en met iets versnelde hartslag speelde ik 20...Dxh3!! 21.gxh3 fxe4





Toren en loper voor de dame, ik had gezien dat de f-pion er op zeker aanging maar het belangrijkste: de witte koning staat zeer onveilig en kan niet ontsnappen. Om te beginnen mag wit nooit e4-e3 toelaten, dus: 22.Pe3 Pxf4 Wit heeft geen enkele nuttige zet en zwart kan op zijn gemak zijn stukken optimaal neerzetten voor de beslissende aanval. Een tiental zetten later stond het dan ook zo:





Wit staat zeg maar "functioneel pat", op iedere zet volgt ellende. Fritz geeft na enig denken mat in maximaal 20(!) m.a.w. zwart wint op korte termijn de hele dierentuin. Er volgde nog 32.h3 Pf4 33.Dc4 Pxg2 en wit hield het voor gezien, de loper op d2 valt ook nog en het hele kaartenhuis stort in. Het eerste en ik zijn een KNSB-seizoen wel eens slechter begonnen!