In space no one can hear you move...

Na de legendarische wedstrijden Plas-World en Wim-World is er nu.. Space-World! De Canadese astronaut Greg Chamitoff verveelt zich blijkbaar af en toe tijdens zijn maandenlange verblijven op een ruimtestation, 300 kilometer boven de aarde. Hij nam een schaakbord mee, plakte de stukken vast met klittenband tegen de gewichtloosheid en versloeg aardse "Control Centers" verspreid over alle continenten. Dan de gehele mensheid maar uitgedaagd. Om het simpel te houden doet een schoolschaakkampioensklasje bij iedere stelling een voorselectie van 4 mogelijke zetten. Uit die 4 wordt gekozen middels meeste stemmen gelden. De partij is net begonnen, Greg heeft de sterkst mogelijke openingszet gespeeld. Klik hierrrr om te volgen of de aarde de rest van het heelal van zich af zal weten te houden!

De meest onlogische is toch logisch

Soms blijft een stelling uren, nee dagen in je hoofd zitten. Zo niet-spannend als de opgave is, wit maakt remise, zo briljant in zijn eenvoud was de oplossing die ik al snel spiekte. Normaal hou ik niet van oppositie voeren, lekker makkelijk alleen maar reageren op andermans plannen, maar in pionneneindspelen leidt de oppositie vaak tot mooie dingen. De oppositie-regel ga ik hier niet uitleggen, zou bekend moeten zijn. Je denkt als eerste aan 1.Kf1, zal wel een addertje onder het gras zitten zoals zo vaak bij studies. Inderdaad verliest dit: 1...Kd2 2.Kf2 Kd3 en omdat wits eigen pion in de weg staat moet hij de oppositie opgeven en verliest.

De zet waar je als simpele schaker het laatst naar kijkt is uiteindelijk de meest logische:

1.Kh1!!

Dit heet verre oppositie. De grap is dat wit nu wel mee kan lopen naar boven: 1...Kd2 2.Kh2! Kd3 3.Kh3! en wat zwart ook probeert, wit houdt altijd oppositie, bv. 3...Kd4 4.Kg4 Ke3 5.Kg3. Probeer zelf andere zwarte zetten en wits reacties uit.

Een werkelijk briljant, eenvoudig, leerzaam probleem, stammend uit de 19e eeuw!

De ongeschreven regels geschreven (4)

Astengo - van der Plas, Imperia 2008

De klassiekers onder de ongeschreven regels zijn die betreffende het remise-aanbod. Hoe vaak mag je remise aanbieden, is het onsportief dit te doen in duidelijk verloren stelling, enzovoorts. In deze aflevering wil ik het hebben over het aanbieden van remise met de vlag op vallen. Er schijnt een hardnekkig misverstand te zijn dat als je tegenstander remise aanbiedt in betere stelling omdat hij geen tijd meer heeft om deze in winst om te zetten, je dit dan niet zou mogen weigeren. Kortom, de speler die aan de winnende hand is heeft altijd de remise achter de hand. Ook ik ben wel eens geconfronteerd met een speler die in betere stelling remise aanbiedt, en je dan vol (gespeelde?) verbazing aankijkt als je dit niet onmiddellijk accepteert.

Ik heb dit altijd grote onzin gevonden. Het getuigt van een ongekende arrogantie als je ervan uit gaat dat een remise-aanbod alleen maar geaccepteerd, en niet geweigerd mag worden. Als je jezelf in gigantische tijdnood brengt loop je het risico op een vlag-nederlaag, kan me niet schelen hoe gewonnen je staat.

Een treffend voorbeeld. In bovenstaande stelling had ik al op zet 14 op kunnen geven. Ik speelde alleen maar door omdat mijn tegenstander een weifelende indruk maakte, en steeds langer ging nadenken. Hij moest hier nog 8 zetten in nog maar zo'n 10 seconden, nou dan speel ik dus iedere stelling tegen iedere tegenstander door. Er kwam 33.Df6?, waar 33.Pf7 spoedig op mat zou uitlopen. Stel dat hij hier remise had aangeboden (deed ie niet), moet ik dat dan aannemen? Ik had de partij twee uur eerder al verloren, dus het was ook mentaal geen probleem om alles of niets te spelen. Bovendien zag ik een truc om nog meer verwarring te stichten bij mijn toch al lijkbleke tegenstander:

33...Db6+ 34.Kh1 Txd7 35.exd7 Te1+ 36.Txe1 Dxf6

en terwijl hij zich kapotschrok van de variant 37.Te8+ Kg7 38.d8D?? Da1+ en mat, viel zijn vlag. Zoals Donner al zei, onterechte overwinningen smaken het lekkerst. In de diagramstelling staat wit nog steeds straal gewonnen, na bv. 37.h4! is zwart uitgetruct, maar vind dat maar eens binnen 4 seconden!

Conclusie: hier kan de ongeschreven regel simpel verwijzen naar de geschreven, die - vrij vertaald - zegt:

"zolang je niet alleen maar zetten herhaalt om zodoende de tegenstander door de vlag te jagen, is het te allen tijde toegestaan om op de tijdnood van de tegenstander te spelen, ongeacht hoe gewonnen of verloren (of remise!) de stelling op bord is"

Ongeschreven regel 3

Ongeschreven regel 2

Ongeschreven regel 1

Nieuwe regels (1)

Afgelopen seizoen was er een speler die bij een KNSB-wedstrijd flink te laat de speelzaal kwam binnenstormen. Net op tijd, want nog voor het uitvoeren van zijn eerste zet, dacht hij aan de telefoon-regel en schakelde zijn mobieltje uit. Daarbij gaf het ding een piepje ten gehore. De dienstdoende WL interpreteerde de reglementen letterlijk (wedstrijd begonnen, mobiel geeft geluid in de speelzaal) en gaf de speler onverbiddellijk een nul. Duidelijk gevalletje van niet "in de geest van" fluiten dus. Hiervoor kan deze regel nooit uitgevonden zijn lijkt me.

Het kan echter nog gekker. Ook Nigel Short overkwam laatst de lulligste der nederlagen. De eerste oppervlakkige reactie is natuurlijk "dom van een zich prof noemende schaker, eigen schuld dikke bult". De waarheid ligt echter heel wat genuanceerder. Short had zijn mobiel namelijk wel degelijk uitgeschakeld, en zelfs demonstratief naast het bord gelegd. Op de foto hierboven is dit duidelijk te zien (helaas niet de titel van het boek dat ervoor ligt). Zelfs zijn tegenstander was hogelijk verbaasd toen het ding toch na enkele uren een riedeltje liet horen. Na enig onderzoek bleek dat de techniek de reglementen hebben ingehaald: Sommige nieuwe modellen gaan piepen als de batterij bijna op is, zelfs als de telefoon uitgeschakeld is! Het reglement is hierdoor onbruikbaar geworden, immers "zet uw toestel uit" impliceert niet meer "want als het ding geluid geeft krijgt u een nul".

In plaats van nog radicalere maatregelen (mobiele telefoons verbieden in de speelzaal, inleveren bij de WL, verplicht batterij eruit halen) zou het beter zijn de gelegenheid aan te grijpen om deze totaal doorgeslagen regel te versoepelen. Immers, het gaat erom dat er niet constant telefoons afgaan tijdens het schaken, dat er niet iemand luidkeels een gesprek gaat voeren (in menig buitenlands toernooi overigens een normaal verschijnsel, zelfs door WL's!), en dat er niet mee gespiekt wordt middels internet, PokkeFritz enzovoorts. Voorstel: slechts een waarschuwing indien een mobiel geluid maakt tijdens de partij (dit is gelukkig het enige dat de RSR-reglementen hierover te melden hebben), bij recidive tijdens dezelfde partij wordt de mobiel tot na de wedstrijd in beslag genomen door de WL. Ben je ook gelijk van deze grijze gebieden af:

1. het voorbeeld aan het begin van dit artikel.
2. mijn mobiel gaat af in mijn jas, die (in de speelzaal) aan de kapstok hangt. Ik blufpoker en doe net alsof die jas en mobiel niet van mij is.
3. ik koop het goedkoopste mobieltje of pak een eigen afdankertje, laat deze in de tas van mijn tegenstander glijden en bel het nummer.
4. zelf regelmatig gedaan: naar buiten lopen, bellen dan wel internetten (voetbaluitslagen!), vervolgens toestel weer uitzetten alvorens speelzaal weer te betreden. Dit lijkt me een veel ernstiger overtreding dan het eenmalig "piepen" echter hier wordt zelden tegen opgetreden, tenzij je het te bont maakt zoals het bekende PocketFritz-achter de container incident, wat de overtreder op een jarenlange schorsing kwam te staan.

Kortom, dit is weer een typisch voorbeeld van met een kanon op een mug schieten. Heren van de KNSB, iets minder piep-luttig graag!

RSR valt tweemaal net niet in de prijzen

Eindscores RSR-ers Imperia Open: Spaan 5,5-9, Richard en Plas 4,5-9, Victor 4-9, Keet 3-9, B-groep Lee 4,5-8, Leo 3,5-8. Het toernooi werd simpel gewonnen door Movsesian, 7 overwinningen op rij gevolgd door twee korte remises, eigenlijk is hij alleen tegen mij in moeilijkheden geweest :-)
Voor Richard duurde het toernooi net even te lang, wat de laatste ronde bewees: met een witte toren op e5 speelde hij in de opening met zwart Txf2 Kxf2 Df6+, om na het gemiste Lf4 op te geven. Toch mag hij zeer tevreden zijn, als dit zijn eerste Fide toernooi was geweest had hij nu de FM-titel gehad.
Spaan miste ondanks drie overwinningen op rij op een haar na de ratingprijs voor beste onder-2200 speler, hij werd op SB de op-1-na beste. Had wel een werkelijk krankzinnig incident in de laatste ronde: zijn tegenstander had veel te veel tijd verbruikt en moest uiteindelijk 3 zetten in 1 seconde(!!). De drommen toeschouwers wachtten op vlag, de Italiaan ramde de eerste zet en de klok stond nog steeds op 0.01. Zou hem nog een zet lukken? Spaan zette, zijn tegenstander reageerde bliksemsnel en ramde op de klok... die spontaan uitging! De WL die erbij stond kon niets anders doen dan de klok opnieuw instellen, waardoor de Italiaan weer een volle seconde had voor zijn 40e zet. Dit was werkelijk de enige manier om de tijdcontrole te halen! Volgens de complot-theorie van Spaan moet een Italiaan wel een afstandbediening hebben gehad om de klok uit te zetten, want dit hadden we nog nooit eerder gezien. Gelukkig stond Spaan straal gewonnen zodat het verder geen consequenties had, anders zou dit wel een heel zure manier zijn om toch nog te verliezen...
Nog meer drama speelde zich af bij, wie anders dan Rob vd Lee. Speelde het toernooi van zijn leven, tikte de ene na de andere 1900-speler weg en een overwinning in de laatste ronde zou hem zeker in de top-10 brengen, misschien wel naar het brons. Hij won slim een pionnetje en het leek weer zo'n schuif-winst te worden waar hij dit toernooi patent op was gaan krijgen. Opeens ging hij bewust in een aftrekschaak staan, speelde een combi die behalve uiterst riskant ook zo lek als een mandje bleek, verloor een vol stuk en gaf op. Op de persconferentie "ik had begrepen dat ik alles of niets moest spelen", een wel heel vrije vertaling van "win en je hebt prijs". Ook hier lege handen dus.
Plas kwam met een zwaarbevochte remise nog net op de gewenste 50%, Victor en Keet gaven middels degelijke overwinningen hun score een draagbaarder aanzien, en Leo liet zich nog maar eens foppen, door een getruct vrouwtje. Aangezien Keets tegenstander het eindspel met twee minpionnen niet wenste op te geven verlieten we zo'n beetje als laatste de speelzaal, wel weer een uur voordat de prijsuitreiking begon want daar hoefden we niet meer naartoe. Ieder nadeel heeft zijn voordeel, de vakantie kon beginnen.
Die begon maandag met een ware uitputtingsslag door de bergen. We begonnen met een busreisje die ons in een dal vol minuscule dorpjes bracht. Daar begon een ware helletocht naar boven. Na ruim twee uur zeer steil klimmen naar het dichtsbijzijnde dorpje bleek aldaar het enige café op maandag dicht. Lee, Spaan en Victor geloofden het verder wel en gingen dezelfde weg terug richting bus. De echte bikkels liepen door en bereikten na nog 2 uur lopen de top op zo'n 900 meter hoogte. Toen begon de afdaling en dankzij wat verkeerde keuzes (al gaven wij de kaart van Spaan de schuld) liep de wandeling wat uit en werd na nog eens 2,5 uur zwoegen het dorp van bestemming eindelijk bereikt, net voor de invallende schemering. Daar smaakten de mega-pizza's, die achteraf bedoeld waren voor elk twee personen, extra lekker. Vandaag, dinsdag, is de laatste vakantiedag die ieder voor zich ter besteding heeft. Er wordt gezwommen, gefietst, wederom gewandeld, geluierd, en zoals u ziet ge-internet.
Dat de ALV kort moge zijn zodat we onze schitterende belevenissen op het schaakbord aan de geinteresseerden kunnen tonen!
Ciao, Rob

De vakantie kan beginnen!

Dat wil zeggen, zondagmiddag. Want dan eindigt eindelijk het lange zware toernooi. Waar RSR zich natuurlijk bewonderenswaardig goed doorheen slaat. Even de enige Nederlanders langslopen:
Richard, 4,5-8, helaas vandaag verloren van zijn zoveelste meesterlijke tegenstander. Ries is maar liefst 7x zwaar naar boven ingedeeld en zijn toernooi is al geslaagd. Dat wordt een dikke 2300 TPR!
Spaan, 4,5-8, speelt zijn typische Spaan-schaak. Zijn tegenstanders weten niet dat hij op zijn gevaarlijkst is als hij minder staat. Maar ook op eigen initiatief pakt hij punten, zoals vandaag een 2200-speler hardhandig ondervond.
Plas, 4-8, gisteren een echte "do or die" partij, dat werd helaas het laatste. In een krankzinnig middenspel (weer 4-pionnen aanval) cirkelden alle stukken rond elkaar. Oogsten had gekund met een echte Fritz zet, in plaats daarvan blunderde ik een kwal terug en verloor het kansloze eindspel. Het pijpje was aardig leeg maar soms dwing je een gelukje af. Vandaag na 15 zetten 3 volle pionnen achter, tijd voor opgave maar mijn tegenstander speelde zo traag dat ik doorspeelde. Een geweldige truc leverde nog het volle punt op ook. Donner zei al; hoe onterechter hoe lekkerder.
Victor, 3-8, beetje kleurloos tot nu toe. De Morra en Caro-Kann leveren niet de gewenste resultaten, degelijk is het allemaal wel dus Vic is klaar voor zijn zoveelste KNSB-seizoen!
Keet, 2-8, speelt zoals we hem kennen: hij zet al zijn partijen goed op maar dan begint de ellende. De zelfvernietigingsknop is al meerdere malen diep ingedrukt dus er wordt weer heel wat afgegrinnikt na afloop.
Lee, 4,5-7 (B-groep), Robbie wilde liever in de C maar onderschat zichzelf weer eens. Vandaag een schitterend lopereindspel gespeeld, Wim zal trots op hem zijn, de ene na de andere 1900-speler gaat er met fluwelen handschoentjes vanaf en Lee ligt gewoon op koers voor de ratingprijs!
Leo, 3,5-7 (B-groep), Leo is de Keet van deze groep, als hij weer eens een schitterende koningsaanval heeft bekroond met stukwinst dan beginnen de problemen. De meest vreselijke blunders lijkt hij maar niet uit zijn systeem te krijgen, concentratieprobleempje? Aan te weinig innerlijke verzorging kan het niet liggen want Leo ontpopt zich tot de Arnold van deze vakantie, als iedereen is volgevreten gooit Leo er nog een gang in.
Verder wordt de tijd gedood met in zee zwemmen waar we onze poten flink openhalen aan de scherpe rotsbodem, vage dorpjes bezoeken, veel thuis genieten van de tuin en de kookkunsten van Leo, Lee en Keet, en natuurlijk de onvermijdelijke onzin-discussies, ditmaal o.a. over het drijfvermogen van schepen, het agressie-gen en het ontstaan van knotsgekke slakken. En waar is toch dat treetje van 8 liter bier gebleven dat Plas had gehaald en al voor het avondeten weer verslonden leek?
Over het weer zeg ik maar niets meer want de vorige keer dat ik dit deed kregen we 's nachts een apocalyptisch onweer met bijbehorende slagregens en windstoten over ons heen. Het apartement stond nog, de prullebak tot de rand gevuld met lege bierblikjes niet meer...
Voor maandag en dinsdag staan reisjes richting bergtoppen en/of Monaco op het programma, die boom wordt vanavond opgezet, woensdag is alweer de terugreis, zodat we op tijd zijn voor de ALV op vrijdag!
Ciao, Rob

King Richard, de volgende clubkampioen

Wie zich nog afvraagt of het zwaar is, zo'n schaak "vakantie": probeer je voor te stellen dat je een heel KNSB-seizoen moet afwerken binnen een week. Het speeltempo is hetzelfde, de tegenstand zelfs zwaarder. Tel daar nog de speelzaal bij op; type sporthal die op instorten staat, wankele tafeltjes en stoelen en het dieptepunt: slechts twee toiletten voor 200 man, zonder deur en bril. Maar verder valt er weinig te klagen, of het moet over de (genetisch gemanipuleerde?) muggen zijn die niet zoemen maar wel twee keer zo hard steken.
De zwaarste dag, gisteren, hebben we inmiddels overleefd, want voor de A-groep stonden er maar liefst twee ronden op het programma. Waar Lee en Leo mochten uitslapen zaten de overige vijf op het onmenselijke tijdstip van 8.30 uur al achter het bord. Zoals meestal cirkelen de meesten van ons rond de 50% score, want steek je je schaakhoofd boven het maaiveld uit dan is er altijd wel een titelhouder, of in de B-groep dikke 2000-speler, die je terug het 50%-moeras induwt. Enige dissident is Keet, die met zijn niet buigen maar barsten stijl al heel wat eigen glazen heeft ingegooid. Dieptepunt was wel ronde vijf waar hij op de late avond een genereus remise-aanbod afsloeg in een eindspel met een pion minder(!), om direct een binnen enkele zetten verliezend plan uit te voeren. Voor straf wilde na afloop Herman's aanstaande favoriete visrestaurant ons niet meer bedienen, blijkbaar is om half elf dineren zelfs voor Italiaanse begrippen aan de late kant. De meeste indruk maakt verrassend genoeg tot nu toe "debutant" Richard, die de wijze lessen van vooral Plas en Spaan wel bijzonder snel in zijn onschuldige oortjes heeft geknoopt. Weliswaar heeft ook hij 50% maar de tegenstand bestaat wel uit louter 2300 en 2400 gasten en als Ries zijn kansen beter zou benutten had er zelfs nog meer ingezeten. Zet je geld dus op deze dark horse voor de volgende RSR-titel!
In de Gouden RSR-kooi is nog niemand weggestemd, de meeste respek-kudo's zijn tot nu toe vergaard door Lee en Leo, die qua koken dus wel tot de A-categorie behoren want zijn hebben ieder al een eenvoudige doch zeer voedzame maaltijd voor de hele groep bereid! Verder altijd leuk om te vermelden voor de achterblijvers is dat de temperatuur constant zo'n 30 graden aangeeft, iedere dag een zonnetje, de zee is warm, het bier koud en in de analyse / ontbijt / diner tuin is het dan ook dagelijks tot diep in de nacht goed toeven! Ciao namens gruppa RSR, Rob
Klik hierrrr voor een keurig overzichtelijke site met alle uitslagen, standen enzovoorts.

Zweten en laten zweten in Imperia

Zaterdag 30 augustus, 11.30 uur. Een illuster gezelschap bestaande uit Lee, Keet, Leo, Spaan, Victor, benjamin Richard en ondergetekende, verstoort de serene rust op stak- en kap-ing vrij Zestienhoven. De reis naar Nice en vervolgens per trein naar Ventimiglia en tenslotte eindbestemming Imperia verliep met slechts enkele noemenswaardige incidentjes. Lee probeerde een scheermes mee te smokkelen in zijn handbagage, de douane was daar niet blij mee en dus begint Lee steeds meer op Fischer in zijn laatste jaren te lijken. Victor vergat de treinkaartjes te stempelen, kreeg de opdracht van de conducteur om dit bij het eerstvolgende station te doen en vestigde een Olympisch record door net voor het sluiten van de deuren weer in te stappen.
Om stipt 19.00 uur betrad de RSR-clan het uiterst luxueuze apartement. Dat de rondleiding van eigenaresse Antonella ruim twee uur duurde lag meer aan haar overenthousiaste babbelzucht (haar staccato Italiaans vond in tolk Victor een goed verstaander) dan aan de toch wel aanzienlijke grootte van de Gouden RSR-kooi. Met name het eigen terras plus tuin, door ons minstens ingeschat op zestig vierkante meter, viel in goede aarde bij de stadsmensen. Gelegen op een berg biedt het ook nog eens een prachtig uitzicht, en de dagelijkse klim die we daar voor over moeten hebben heeft al voor de nodige conditieverbeteringen gezorgd. Na het gebruikelijke gesteggel over de verdeling van de slaapplaatsen kon het genieten beginnen.
Hoewel, er moet natuurlijk ook weer zonodig geschaakt worden. De gevreesde eerste ronde begon zowaar zonder herindeling redelijk op tijd. Door een mafioos complot was heel RSR (Lee en Leo in B, de rest in A) zwaar naar boven ingedeeld. Ik mocht gelijk aan de bak tegen topfavoriet GM Movsesian (2560). Hij was zo dom om KI te spelen en uiteraard vloog ik gelijk naar de spreekwoordelijke strot met de vierpionnen aanval. Na een diep doordacht tijdelijk kwaloffer bereikte ik zowaar een gelijkstaand eindspel. Maar in plaats van koel te gaan staan ging ik voor de schoonheidsprijs, offerde een volle loper om door te kunnen lopen met mijn a-pionnetje. Vlak voor die de overkant bereikte werd ik echter genadeloos mat gezet met dame en paard. Ik heb het hem vijftig zetten moeilijk kunnen maken en hij moest een paar keer flink in de denktank, meer zat er niet in. Met daarna twee punten op rij (de derde ronde is op moment van schrijven nog bezig) mag ik niet klagen. Spaan kreeg ook een GM en hield deze met zwart simpel op remise. Spaans commentaar "ik had geen zin meer om nog op winst te spelen". Een dikke nul tegen een IM volgde binnen een uur, Spaan liep rechtstreeks de zee in. Het broekie van het stel, Richard, heeft alle wijze lessen van de ervaren buitenlands toernooispelers in zijn oortjes geknoopt en is uitstekend begonnen met twee halfjes tegen twee IM's! Bij de eerste baalde hij zelfs nog als een stekker, that's the spirit! Dat mag ook wel als PokkeFritz +6 geeft na een - door Richard gemiste - simpele 3-zetten combo met stukwinst. Ook Victor begon sterk, simpele eeuwig schaak-remise tegen een 2300+ speler, helaas wel gevolgd door een tijdnoodnul. Keet heeft duidelijk te weinig gespeeld deze zomer en zet zijn vorm van afgelopen seizoen moeiteloos voort. Twee kansloze nederlagen, maar vandaag gaat hij winnen(?). Leo was vandaag ook snel klaar en heeft 1 uit 3, ook de B-groep is behoorlijk sterk bezet. Zo merkt ook Lee, die in de eerste ronde nog knap remise hield tegen een bijna 2100. Het gevaar bestaat wel dat het kaarsje bij Lee weer eens langzaam uitgaat, gelukkig zijn er in de B maar 8 ronden te spelen.
Tot zover de tussenstanden, blijf de site checken voor meer Ikstondgewonnen nieuws, wij zweten hier aardig weg bij een graadje of 30, uiteraard geen airco in de speelzaal, maar we laten onze tegenstanders zeker ook zweten! Voor alle uitslagen enzovoorts, klik hierrr.