Zaterdag kijken of de training geholpen heeft

Tot het eind toe zijn de onderlingen verschillen tussen de RSR-topdogs minimaal gebleven. Uiteindelijk scoorde Oscar als enige 50%, de rest bleef er een halfje achter. Oz speelde zowiezo het beste van de vier want hij kreeg ook nog eens de zwaarste tegenstanders. Ik kan ook tevreden zijn met een TPR van 2270, en net als in Hamburg niets verloren tegen spelers onder de 2300. Dolf en Joost scoorden ongeveer wat volgens hun rating verwacht mocht worden. Er had voor iedereen zelfs nog meer ingezeten maar je kon wel zien dat we er de laatste ronde een beetje doorheen zaten. Dolf geloofde het wel tegen leerling Pauline van Nies en speelde een snelle remise. Oscar, die de ronde daarvoor nog de score tegen Moerkapelle had verdubbeld, probeerde het noodgedwongen nog wel tegen een WFM (ze nam geen remise aan) die veel bekijks had omdat ze met het warme weer wel heel minimaal gekleed ging. Het gevolg waar ze waarschijnlijk op zat te wachten was steeds een kudde kwijlende en ongegeneerd starende schaakzombies rond haar bord. Uiteindelijk werd het toch remise. Ik kon het na 8 lange partijen niet meer opbrengen om diep na te denken en probeerde het op intuïtie. Dat ging lange tijd goed maar in het eindspel van slechte loper tegen sterk paard (zoveelste keer vanuit het Frans) kom je dan toch tekort tegen een bijna 2400 speler. Joost redde het ook niet tegen de WIM die mij ook al verslagen had. Een mineur einde dus maar we hebben ons kranig door een regiment al dan niet kandidaat titelhouders heen geworsteld. We hebben bewezen dat we minstens 2200 waard zijn en Oscar speelt op een goeie dag zelfs als een grootmeester. Of dat dit seizoen genoeg is voor handhaving met het eerste? Zaterdag hopen we een eerste antwoord te geven. Deze intensieve trainingsweek geeft in ieder geval goede hoop!

De acute omslag van hoop naar vrees

Uit ervaring weet ik dat rond de zesde ronde het aanvankelijk enthousiasme na de onvermijdelijke teleurstellingen en het besef dat dit weer niet de grote doorbraak met bijbehorende toernooiwinst wordt, omslaat in het aftellen naar een snel en pijnloos einde. Bij drie van de vier RSR-ers kwam dit wel heel abrupt en tegelijk. Ik had na ronde 5 een mooie 50% score en met slechts nederlagen tegen GrootMeesters niets om ontevreden over te zijn. Een iets te frivool gespeelde Noteboom bracht daar verandering in. Tegen de Wim Kosters van deze wereld kun je daar nog wel mee wegkomen, tegen de WIM Hasanova's niet. Ik werd eerst positioneel en daarna tactisch vernederd zodat mijn manlijkheid twee klappen kreeg. Natuurlijk kan het altijd nog erger. Joost was back on track na een saai remisetje en winst op oude bekende Ben van Geffen. Ik had Joost wat geschiedenisles vooraf gegeven zodat hij optimaal voorbereid was op deze ouderwetse RSR-Moerkapelle clash. De beginzetten 1.d4 d5 2.Lg5 Dd6 (Joost wit) waren nog de normaalste van de partij. Uiteindelijk won Joost de rommelpartij simpel. In ronde 6 ging hij voor de ikstondgewonnen prijs. In een totaal gewonnen eindspel wilde Joost in tijdnood nog wat zetjes herhalen. Zijn Israelische tegenstander was niet zo vredelievend en tikte een vol paard eraf. Duidelijk geen smiling Joost op dat moment. Kan het dan nog erger? Oscar dacht van wel. Ook hij stond na 5 ronden op 50% tegen een bizarre 2440 tegenstand. Op naar een Meesterresultaat dus, want in de zesde ronde speelde hij wederom uitstekend. Zijn Japanse tegenstander schijnt wereldkampioen Shogi te zijn, al weet niemand te vertellen wat voor spel of sport je daarbij voor moet stellen. Oz had een kwal geïnvesteerd voor twee pionnen, en nam alle tijd om zijn voordeel uit te bouwen, verliezen kon hij de stelling toch nooit. Toen hij in de tweede tijdcontrole met nog 3 minuten op de klok op zijn Keetbaas' rustig naar het toilet ging vond ik dat wel vreemd. Hij ging uiterst kalm door de vlag en vroeg de wedstrijdleider of hij nu een kwartier of een half uur erbij kreeg. "Dit is geen KNSB-tempo, je krijgt er niets bij" was het ontnuchterende antwoord en de verbijsterde Japanner begrijpt nu nog niet hoe hij aan een vol punt is gekomen. De plaatselijke Chinees moet gedacht hebben dat er drie ter dood veroordeelden het restaurant binnenstapten. Nu bleek pas hoe terecht het was dat Dolf zich al die tijd van deze losers afzonderde. Hij is ineens de man na twee overwinningen op rij. Een regelmatige en een wat minder logische tegen een Russische IM die beter stond, maar in tijdnood compleet van het bord getruct werd. Het weer buiten is volledig opgeklaard, nu nog zorgen dat de regenbuien in ons hoofd snel ophouden, dan kan het nog best een zonnig einde van het toernooi worden...

Overleven temidden van de vele titelhouders

De derde ronde was de minste tot nu toe voor RSR. Joost offerde tweemaal een stuk. De eerste werd helaas niet aangenomen, de tweede helaas wel want die was incorrect. Plotseling slechts ½-3 voor Joost en na dat mooie begin terug in de anonimiteit. Dolf kreeg met Naumkin zijn tweede GM. Deze had nu wel genoeg beat gehad van RSR en schoof het grootmeesterlijk naar winst. Met een stuk achter had Dolf nog hoop omdat er nog slechts 1 vijandelijke pion overbleef, maar toen hij een tweede stuk niet kon redden op straffe van mat midden op bord was het over. CIM (Candidate IM) Oscar kreeg ook zijn tweede GM, de Ata-turk heeft maar liefst 2600+. Deze overzag wel alle complicaties die Oz weer wist op te werpen in het middenspel, kreeg uiteindelijk een gunstig eindspel en dan ben je kansloos. Ik mocht het enige RSR-punt noteren tegen IM Jens, een zogenaamde plugger. Dat zijn jonge gasten die zich iedere avond op hun tegenstander voorbereiden en dan lange openingsvarianten in hun geheugen stampen, pluggen dus. Echt gebeurd: Joost en Oscar gingen op een avond langs bij het groepje pluggers, die ze kennen van de vele jeugdtoernooien en die vlakbij een huisje bewonen. Hun werd de toegang geweigerd omdat ze de openingsvoorbereidingen niet mochten zien! Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig zeg ik altijd maar. Mijn tegenstander had een andere variant geplugd dan ik speelde (Nimzo met 4.Lg5) want op zet 11 dacht hij maar liefst driekwartier na. Kon ik even stiekem de tussenstand van Feyenoord op de internet-PC bekijken. In de tactische verwikkelingen die volgden was ik gewoon beter en ik sloot een paard op: 1-0. Na een GM en IM wacht mij in de vierde ronde de volgende GM, het toernooi kent zeer weinig "zwakke" (rating <2200) spelers en ongelooflijk veel titelhouders. Mijn start is net zo lekker als een paar maanden geleden in 020 maar toen volgden 4 nullen op rij dus niet te vroeg juichen. Voor wie zich afvragen waar ik de tijd vandaan haal voor al deze stukkies: het regent pijpenstelen en zoals het een echt toernooi betaamt staan er internet-pc's in de analyseruimte. De enigen die nog eerder in de speelzaal zijn dan ik zijn de camping-ontvluchters Joost en Oscar...

Oscar inderdaad ten onrechte FM

In no time was Oscar de eerste FM van RSR, echter sindsdien daalde zijn rating tot onder de 2300 en zelfs de 2200. Is die titel wel terecht eigenlijk? Dit toernooi bewijst Oscar tot nu toe van niet, maar dan in positieve zin. Na winst op een GM volgde gisteren winst op IM Hoeksema. Superingewikkeld, dat ligt Oz wel. Na 40 zetten was er alleen een paard en wat pionnen geruild, en her en der stonden in totaal zo'n 5 stukken in. Os sloeg er 1 meer, en toen hij ook nog een dame won was de superstart compleet. Regelrecht op IM-koers, maar Oscar zelf zegt: "Minstens 2 uit 9". Dolf had weer eens een vliegende tijdnoodpartij, na 25 zetten was er zelfs geen tijd meer voor streepjes. Het eindspel 2T+a+b-pion tegen T+L+P is nog lastig, maar dat zijn tegenstander een volle loper liet instaan hielp natuurlijk. Joost kreeg net als Oscar zijn tweede titelhouder op rij. Hij kent zijn klassiekers niet want zelfs na de partij dacht hij nog dat Rogers een IM was. "Maar hij zei dat hij de beste IM ter wereld was!" Nee Joost, hij zei de beste Ian! Joost stond optisch goed maar blijkbaar had GM Ian alles onder controle en de counter was dodelijk. De vorige dag hadden we nog een discussie over of het wel of niet sportief was om je mat te laten zetten, Joost vindt dus van wel want... inderdaad. Ikzelf won weer eens zoals vrijwel ieder toernooi wel een keer gebeurt met de vierpionnen, na 25 zetten ging mijn tegenstander door de vlag met 2 stukken minder. Vandaag (zondag) begint ook de vierkamp die we vanuit de naastgelegen speelzaal ook kunnen volgen.

RSR Topdogs - (Groot)meesters: 1½-2½

Op een open vlakte nabij Hoogeveen staat een eenzaam tentje. Hierin proberen FM Oscar en Joost the clubchamp elkaar warm te houden. Dolf heeft een hutje op de hei verkozen, en ik zit in een hotelletje in het naastgelegen Meppel. De meest comfortabele oplossing, al wens je een TV zonder teletekst je ergste vijand nog niet toe. Verder zit ik ongeveer 50 meter van het treinstation, zodat ik 's nachts eens niet droom over schaakblunders maar over voorbijrazende goederentreinen. Daartegenover staat het uitstekend verzorgde ontbijt (4 soorten hagelslag!). Alle vier de RSR-azen hebben rond de 2200 rating, zodat we al hadden uitgerekend dat we flink naar boven zouden worden ingedeeld. Aldus geschiedde: alleen Joost kreeg geen GM maar een IM, niet de minste want NK-deelnemer Sipke Ernst. FM Oscar was de man van de dag met een schitterende winstpartij op GM Naumkin. Bij de titel van deze Rus werden in de vorige eeuw al vraagtekens gezet toen hij eens in Catania in remise moest berusten tegen Jaco. In een open Spanjaard ging Oz er schijnbaar zonder aandacht voor het materiaal vol overheen, hoofdschuddend en duizelig geschaakt gaf de GM zich gewonnen tegen de FM. Dolf speelde zijn bekende systeempje met wit tegen GM Wells. Die stak er een heleboel tijd in, leek in het middenspel even in de problemen te komen maar toen Dolf in tijdnood kwam ging het ineens hard, een nul dus. Ik had weer eens een doorschuiffrans, tegen GM Jonkman. Het ging beter dan voor de KNSB, werd niet geplet dit keer, kwam zelfs een pion voor. Maar door iets te veel gaten won hij die met rente terug. Ik kon nog wel een toreneindspel bereiken, maar twee pionnen achter bleek er 1 teveel. In de analyse liet ik GM Nijboer, zeer teleurgesteld over zijn remise, zich op mij afreageren, hij mocht mij keer op keer vertellen waar ik beter had kunnen spelen en hoe vaak ik verloren stond. Toen ik iets teveel tegengas gaf ging hij er vandoor. Oscar had dan wel het mooiste resultaat van de topdogs, de meest heroïsche strijd werd geleverd door Joost tegen IM Ernst. Maar liefst drie keer stond hij een stuk achter, twee keer won hij het terug en de derde keer wist hij alle pionnen te roven. Ernst probeerde nog eindeloos het eindspel T+L tegen T+pion te winnen, vooral op tijd, maar na 102 zetten nam hij toch genoegen met het onvermijdelijke halfje, waarna ze het licht in de zaal uit mochten doen. Goed begin voor RSR, wordt vervolgd!

De opluchting wint het altijd van de teleurstelling

Het Hamburgse schaakfestival zit er weer op. Volkomen uitgewoond is ieder zijns weegs gegaan. Leo heeft zijn totale ineenstorting net op tijd kunnen keren door de laatste ronde te winnen van zijn op remise beluste tegenstander. Drie uit negen is een halfje meer dan hij voor het toernooi begrootte. Victor ging na zijn nederlaag in ronde 7 verder of er niets gebeurd was en sloot af met wederom twee remises. +0=8-1 is een resultaat dat sinds Ulf Andersson niet meer is voorgekomen. Wim leek na twee overwinningen op rij middels een eindsprint nog hoog te gaan eindigen maar twee harde nederlagen deden die illusie uiteenspatten. Het stuk dat zijn duitse tegenstander gisteren offerde had afgestraft moeten worden maar Wim liet zich vreselijk trucen. Al die duitse 2000-spelers lijken veel sterker te zijn dan hun rating aangeeft maar het kan natuurlijk ook zijn dat Wim (en ik) zwakker spelen dan onze 2200 aangeeft :-) Wim is wel de tegenpool van Victor dit toernooi want hij speelde geen enkele remise!
Ik had alweer mijn derde 4-pionnenvariant dus daarover niets te klagen. Slechts één keer winst en twee remises is wel wat mager, de scherpte ontbreekt na een slopende week om goede stellingen in winst om te zetten tegen de taaie duitsers die je inderdaad drie keer moet verslaan. Eindstand Plas 5, Wim en Victor 4, Leo 3. Na onze goede start hoopten we zoals iedere schaker op meer maar uiteindelijk is de opluchting dat alles vorbei ist weer de grote winnaar. De eindoverwinning heeft nog een Nederlands tintje gekregen want Friso Nijboer, die na ronde 7 stevig werd toegesproken door Leo, won zijn laatste twee partijen heel knap en werd met 7,5 uit 9 gedeeld eerste.
Mijn volgende toernooi zal Hoogeveen worden over alweer anderhalve week, maar eerst even schaakloos uitrusten. Bij deze de laatste Grüßen aus Hamburg von der Wim, der Leo, der Victor und der Plas!

Toverdrankje van Victor en Leo uitgewerkt

Na de zevende ronde staan zowel Victor als Leo weer met beide beentjes op de grond. Victor miste een eeuwig schaak combi en daarmee de kans op zijn 7e remise, en daarna ging het Berg-afwaarts. Hij probeerde nog van alles, maar een stuk minder en ook nog een extra dame voor zijn tegenstander was teveel. Leo kan zijn droom om na Oscar de tweede FM van de club te worden vergeten na een dramatische ikstondgewonnen partij. Een volle toren voor, Leo had het punt en de eeuwige roem al geteld. Toen speelde hij de enige meteen verliezende zet en ging mat in 2. Nog altijd is een 2000 TPR mogelijk maar de RSR psychologen hebben nog een hoop werk te doen om deze depressie te keren. Wim is weer helemaal terug na twee regelmatige overwinningen op rij. Zelf kon ik mijn tweede 4-pionnenaanval van dit toernooi net niet tot winst brengen, remise dus. Stand: Wim en Plas 4-7, Victor 3-7, Leo 2-7. Tot slot: uiteraard wordt er tijdens zo'n schaakvakantie flink geroddeld over de andere RSR-ers. Koploper-lijdend voorwerp is met grote voorsprong Rob van der Lee. De anekdotes vliegen over de ontbijt- en dinertafels. Als compensatie voor de gratis verkregen lol hebben de vier van Hamburg een schitterend kado aangeschaft dat onze Rob op de eerstvolgende clubavond zal worden aangeboden. Vanavond gaan we voor een broodje voetbal in een zorgvuldig uitgekozen sportcafé. Op het menu staan o.a. Engeland-Oostenrijk, de topper Cyprus-Ierland, Turkije-Duitsland en wie weet Tsjechie-Nederland. Wiedersehen!

Victor en Leo op recordjacht

De zesde ronde zit erop, dat wil zeggen voor Victor en mij want op het moment van schrijven zitten Wim en Leo nog te zwoegen. Victor speelde zijn zesde remise op rij en gaat nog altijd voor 9 (remises) uit 9. Naar eigen zeggen heeft hij nog een remise-aanbod afgeslagen maar de puntendeling lijkt dit toernooi onvermijdelijk. Ik liet Wim gisteren zien hoe je een meisje verslaat, geen genade tonen en je niet af laten leiden door haar zware stukken op c8 en f8. Vandaag mocht ik weer tegen een IM en dat liep minder goed af. Nog wel in het Frans opende ik "per ongeluk" de f-lijn (stukkenruil op de automatische piloot) en toen ging het hard. Na 25 zetten geloofde ik het wel. Wim probeerde gisteren met zwart een Tarrasch omdat hij van mij geen Grünfeld meer mag spelen. Het zag er aardig uit maar toen hij wits lopers actief liet worden (normaal Wims eigen specialiteit) ging het mis. Vandaag voorspel ik een overwinning voor hem zodat hij weer een beetje tussen zijn eigen niveau komt te zitten. Leo speelt vandaag tegen zijn zesde FIDE-tegenstander en allemaal boven de 2000. Gisteren nam hij professioneel remise in onduidelijke stelling. Ook nu weer staat hij beter al is er tactisch nog van alles mogelijk. Mocht hij dit winnen dan gaat zijn TPR richting 2200, nogal een contrast met zijn 1700 KNSB rating! De keiharde mentale trainingen (lees: continue afzeiken) van de andere drie werpen blijkbaar zijn vruchten af. De stand nu: Plas 3,5-6 Victor 3-6 Wim en Leo 2 uit 5. Tot slot het niet-schaken gerelateerde: vandaag ruim twee uur gewandeld, aldus de plaatselijke Kralingse plassen omcirkeld. Buiten geluncht want het is ruim 20 graden en 100% zon. Gisteren op z'n hollands de haven verkend: in plaats van een dure rondvaart pakten we de veerpont die vrijwel dezelfde route neemt, en waar we met onze o.v. kaart gratis op mochten.
Das war es vor heute, auf wiederschreiben!

We zijn al aardig gewapend tegen beton

De vierde ronde hebben we zojuist achter de rug; we zijn gewend aan het betonschaak dat alle Duitsers nu eenmaal spelen en hebben van de 16 partijen er pas 4 verloren! Victor is het snelst besproken; hij doet zijn voornaam geen eer aan maar is wel nog ongeslagen met vier remises. Een tweede remiseBerg op de club dus, als hij het 9 ronden volhoudt heeft hij een extra biertje verdient. Leo maakte gisteren mooi remise tegen zijn tweede 2100-tegenstander. Hij stond een stuk voor maar zwart had compensatie dus nam Leo wijselijk het vredesaanbod aan. Na afloop werd hij ge-interviewd door de ZDF, die verslag deden van het toernooi. Wat vroegen ze toen ze hoorden dat hij uit Holland kwam: Waarom is v.d.Vaart van 020 naar zo'n klein clubje als HSV verhuisd? Ik had geantwoord dat HSV heel wat groter is dan die Mickey Mouse club. Leo ontketende een enorme rel in Duitsland door te antwoorden dat v.d.Vaart wegens ruzie met Ronald Koeman naar een willekeurige club is gevlucht. In de 4e ronde volgde Leo's derde 2100-tegenstander, die natuurlijk weer 1.Pf3 opende en ging schuiven. Na het derde pionverlies gaf Leo maar op. Wim heeft zoals bekend is moeite met schaken tegen vrouwen, dus werd hij gisteren op z'n Wims afgemaakt door een WFM. Hij kijkt naar de verkeerde dame zullen we maar zeggen. Vandaag won hij een verloren stelling door een geweldige truc. Ik berichtte vorige keer over de stinkende IM die Leo kwelde, en natuurlijk mocht ik daar de volgende ronde tegen. Ik pakte het zo scherp mogelijk aan en liep er op een gegeven moment compleet overheen. Volgens oom Fritz had ik een dame moeten offeren en daar minimaal drie stukken voor gekregen. Ik had helaas te veel tijd gebruikt en met 50 seconden voor 10 zetten in een superscherpe stelling ging er van alles mis. Vandaag ging het beter, in een Noteboom kreeg ik twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel. Toen mijn Spaanse tegenstander zijn enige vrijpion wegblunderde gaf hij meteen walgend op. Tussenstand: Plas 2,5 Wim en Victor 2, Leo 1,5. Buiten het schaken hebben we o.a. de Oostzee bezocht, en het compleet verpauperde stadje Lübeck. Grüßen aus sonnig Hamburg!

Die Hamburger Hölle hat angefangen!

De speelzaal was zoals altijd makkelijk te vinden; gewoon de andere zombies volgen. Uiteraard begon de eerste ronde een uur te laat, er kwam zelfs een hele nieuwe indeling. De enige in de hele zaal die daar blij mee was, was Leo: hij had eerst geen tegenstander en na de herindeling wel. Hij won gelijk ook maar op schitterende wijze van zijn 2100 tegenstander. Een volle toren voor koningsaanval was niet helemaal correct, maar in tijdnood gaf de duitser een volle dame weg. Victor en ik kwamen niet verder dan remise. Wim leek onder de voet gelopen te worden door een klein Armeens jochie, maar wist het tij net op tijd te keren. Als beloning mocht hij in de tweede ronde tegen een 2567 GM. Wim won een kwal tegen een pion, op een gegeven moment had hij veel druk maar in het eindspel wist de GM een vrijpionnetje te creeeren die de partij besliste. Ik versloeg na lang aandringen een betonschaker, gewoon doorschuiven tot de fout komt. Victor weer remise en Leo was blij dat hij tegen een stinkende IM na 10 zetten totaal verloren stond. Bis morgen!