Enig herstel, mentale hulp(?) en genoeg pletsmoezen

Na de vijfde ronde heeft de RSR-clan zich enigszins hersteld van de abominale start. In ronde 4 werden beide Robbies tegen elkaar ingedeeld. Dat betekent dat de ene Rob het heel slecht doet, of de andere heel goed. Helaas het eerste dus. De favoriete Rob had zijn laatste partij tegen de andere Rob, 10 jaar geleden, verloren en nam nu snel wraak. In ronde 5 won Plas ook in zijn eerste goede partij zodat ook voor hem het toernooi begonnen is. Lee heeft het net als Leo zwaar in dit taaie veld, 2 vechtremises wist hij te scoren maar in ronde 6 krijgt hij net als Leo in ronde 3 een gratis punt. Leo had gisteren moeten winnen maar maakte het weer eens niet af, story of his life, wel zijn eerste halve punt. Spaan was sterk begonnen maar verloor toen van een klein Italiaans meisje dat niet zo onschuldig schaakte als ze eruit zag. Pletsmoezen waren er voldoende voorhanden: weinig slaap, de toenemende warmte (inmiddels zo'n 29 graden), delange wandel' en eetsessies enz. Er volgde wel gewoon weer een simpele overwinning in een Franse Dg4 die hij dankzij tientallen onderonsjes met Plas nu wel tot in de finesses beheerst. Keet schaakt zoals we van hem gewend zijn: iedere ronde overspeelt hij zijn tegenstander volledig, of het nu een GM of een kruk betreft maakt hem niks uit. Afmaken blijkt echter een ander verhaal, dit lukte alleen tegen Leo, voor de rest slechts een gratis punt tegen een ziekgemelde tegenstander. Wim was na een plusremise tegen een IM even onze hoop, maar daarop volgde weer een tactische rommelpartij en dus een (volgens eigen zeggen) domme nederlaag. Zodoende heeft het supertrio Wim-Spaan-Plas 50%, Keet 2-5, Leo 1,5-5 en Lee 1-5. Het vorige bericht op deze blog is blijkbaar dermate verontrustend aangekomen dat niemand minder dan de teamleider van het eerste op het vliegtuig is gestapt om hoogstpersoonlijk poolshoogte te nemen. Met die mentale steun of zo u wilt onder die mentale druk moet er nog een eindsprintje uit te persen zijn! Verder worden de volgende zaken ondernomen in Trieste: strandbezoek met als gevolg een zwaar verbrande Spaan en Lee die een duikbril koopt, restaurant Lee serveert spaghetti uit eigen keuken, een opgeheven tramlijn door de bergen zodat we gewoon de kilometerslange route al lopend over de bielzen afleggen, Wim die ruzie maakt met een ober met als gevolg dat we onze eigen tafel moeten bedienen! Kortom niks nieuws onder de zon. Arriverderci, Rob, Rob, Wim, Spaan, Keet, Leo.