03 september 2006

Trieste conclusie: Optimisme blijkt weer eens ongegrond

Al voor het toernooi begon was er tweespalt in de groep: Leo en Plas vlogen romantisch naar Venetie, om een dag later de trein naar Trieste te pakken. 's Avonds was er op het station een emotioneel weerzien met het viertal Wim, Spaan, Rob vd Lee en Keet. De bespiegelingen over te winnen prijzen werden in de eerste ronde onmiddellijk ruw verstoord. Aan het einde van de lange dag, met de in de eerste ronde gebruikelijke drie herindelingen, bleek alleen Spaan zijn werk naar behoren gedaan te hebben. Plas verloor weer eens hopeloos een Franse doorschuif, Leo wist een iets beter eindspel om zeep te helpen en Wim kwam niet verder dan remise. Lee maakte na vele vele jaren (Gent 1965) zijn rentree op het internationale podium. Hij deed dit met een prachtige remise waarbij hij en passant het nadeel van het ongebruikelijke speeltempo aantoonde. Bij iedere zet krijg je er namelijk 30 seconden bij, en als je dan zoals Bob 109 zetten speelt.... reken maar uit. De partij van de dag was weliswaar een nederlaag, maar Herman liet zoals alleen Keet dat kan een heuse GM (Efimov) enorm zweten. Na 20 zetten geloofde Fritz het wel voor Keets tegenstander, helaas Keet ook: hij pleegde een foutief loperoffer (Keet: "Ik wilde het snel afmaken"). Zelfs toen was het nog remise maar de volgende bok en tijdnood konden de witten niet meer verdragen. Wie het allemaal niet gelooft moet de volgende Schakelaar maar lezen. Ronde 2 verliep al niet veel beter. Plas' tegenstander miste vijfmaal mat alvorens alsnog te winnen, Wim ging met zijn tweede remise voor de Sjonnie-cup, Lee ging ouderwets snel ten onder en de eerste niet te vermijden onderlinge confrontatie Leo-Keet werd gewonnen door de zwartspeler. Alleen Spaan stelt tot nu toe niet teleur, met 1,5 mag hij aan tafel het hoogste woord voeren. De derde ronde is op het moment van dit schrijven nog in volle gang. Leo had de pech (of het geluk?) een bye te krijgen, Plas is volledig de weg kwijt en nam gretig het remiseaanbod in waarschijnlijk weer een verloren staande Fransman. Wordt vervolgd, ciao!