29 december 2006

Casino-schaak en stripfiguren

Groningen, woensdag 27-12. Na een familiedagje en voetbaldagje is het of de eerste ronde weer begint. Om 6.00 uur opstaan om keurig om 10.02 uur de eerste zet te doen. Volgens mij bestaat er in het schaken de krukken-remisedood. Dat gaat als volgt: wit speelt 1.c4 2.Pf3 3.g3 en 4.b3, zwart heeft 150 ratingpunten meer maar in dergelijke stellingen valt dat verschil nagenoeg weg. Zo ook mijn partij die morgen. Na 20 zetten berustte ik maar in het onvermijdelijke: draw. Omdat ik niet voor de Sjonniecup wil gaan en 2e kerstdag een reglementaire nul heb gepakt (bye mocht niet) moest het 's middags toch echt gebeuren om de inhaalrace naar de top in te zetten. In een Staunton-gambiet (1.d4 f5 2.e4), incorrect maar zwart weet zich meestal geen raad, stond ik na 13 zetten fantastisch. Ik trapte echter weer eens in mijn oude valkuil; ik speelde wat flashy moves, keek verveeld om me heen en had totaal geen aandacht voor de tegenkansen die er wel degelijk waren. Opeens stonden al mijn stukken verkeerd en kwam er een mataanval op me af. Met een volle kwal minder zag ik ook nog mat in 1 over het hoofd, tot zover het lesje dat ik wel nooit zal leren. Een behoorlijk dramatisch dagje dus.
Donderdag, 28-12. Na een zeer aanbevelingswaardig bezoekje aan het Gronings stripmuseum (alsof ik in de speelzaal nog niet genoeg stripfiguren gezien heb) begon ik met hernieuwde energie aan ronde 6. Wit tegen een variant waar Ben-Oni liefhebbers als Herbie en Alek van zullen walgen: met Lf8-d6-e5xc3. Ik zette mijn Loper op b2 zodat de thematische doorbraak e4-e5 nog meer kracht kreeg. Niet gehinderd door zwarts sterkste Ben-Oni troef de zwartveldige loper, kreeg ik een droomstelling met pionnen op d6 en e5 en een paard op d5. Even later was het al mat of dameverlies, dus dit begon eindelijk ergens op te lijken. 's Avonds bezocht ik de film Casino Royale, wat me gezien mijn manier van schaken een toepasselijke titel leek.
Vrijdag, 29-12. Weer 2 ronden vandaag. 's Ochtends een doorschuif-Fransman, wit speelde de Alek-variant, namelijk pion d4 offeren zonder noemenswaardige compensatie. Nu verloor ik de vorige partij met deze variant van... inderdaad, Alek. Oppassen dus, maar toen ik met een trucje dames kon ruilen en nog een pion erbij won die mijn tegenstander vergat terug te winnen zag het er evenals het weer zonnig uit. Hij verdedigde nog zeer taai, maar uiteindelijk pakte ik een kwal waarna een vrije g-pion ongehinderd kon doorlopen: 0-1. 4 uit 7 nu, of 4 uit 6 de papieren nul niet meegerekend, nog twee rondjes te gaan. Ik zal alles op alles zetten voor 2 punten om zo misschien nog een prijsje mee te pakken. Zondag volgt de ontknoping van dit verslag!