Eindscores RSR-ers Imperia Open: Spaan 5,5-9, Richard en Plas 4,5-9, Victor 4-9, Keet 3-9, B-groep Lee 4,5-8, Leo 3,5-8. Het toernooi werd simpel gewonnen door Movsesian, 7 overwinningen op rij gevolgd door twee korte remises, eigenlijk is hij alleen tegen mij in moeilijkheden geweest :-)
Voor Richard duurde het toernooi net even te lang, wat de laatste ronde bewees: met een witte toren op e5 speelde hij in de opening met zwart Txf2 Kxf2 Df6+, om na het gemiste Lf4 op te geven. Toch mag hij zeer tevreden zijn, als dit zijn eerste Fide toernooi was geweest had hij nu de FM-titel gehad.
Spaan miste ondanks drie overwinningen op rij op een haar na de ratingprijs voor beste onder-2200 speler, hij werd op SB de op-1-na beste. Had wel een werkelijk krankzinnig incident in de laatste ronde: zijn tegenstander had veel te veel tijd verbruikt en moest uiteindelijk 3 zetten in 1 seconde(!!). De drommen toeschouwers wachtten op vlag, de Italiaan ramde de eerste zet en de klok stond nog steeds op 0.01. Zou hem nog een zet lukken? Spaan zette, zijn tegenstander reageerde bliksemsnel en ramde op de klok... die spontaan uitging! De WL die erbij stond kon niets anders doen dan de klok opnieuw instellen, waardoor de Italiaan weer een volle seconde had voor zijn 40e zet. Dit was werkelijk de enige manier om de tijdcontrole te halen! Volgens de complot-theorie van Spaan moet een Italiaan wel een afstandbediening hebben gehad om de klok uit te zetten, want dit hadden we nog nooit eerder gezien. Gelukkig stond Spaan straal gewonnen zodat het verder geen consequenties had, anders zou dit wel een heel zure manier zijn om toch nog te verliezen...
Nog meer drama speelde zich af bij, wie anders dan Rob vd Lee. Speelde het toernooi van zijn leven, tikte de ene na de andere 1900-speler weg en een overwinning in de laatste ronde zou hem zeker in de top-10 brengen, misschien wel naar het brons. Hij won slim een pionnetje en het leek weer zo'n schuif-winst te worden waar hij dit toernooi patent op was gaan krijgen. Opeens ging hij bewust in een aftrekschaak staan, speelde een combi die behalve uiterst riskant ook zo lek als een mandje bleek, verloor een vol stuk en gaf op. Op de persconferentie "ik had begrepen dat ik alles of niets moest spelen", een wel heel vrije vertaling van "win en je hebt prijs". Ook hier lege handen dus.
Plas kwam met een zwaarbevochte remise nog net op de gewenste 50%, Victor en Keet gaven middels degelijke overwinningen hun score een draagbaarder aanzien, en Leo liet zich nog maar eens foppen, door een getruct vrouwtje. Aangezien Keets tegenstander het eindspel met twee minpionnen niet wenste op te geven verlieten we zo'n beetje als laatste de speelzaal, wel weer een uur voordat de prijsuitreiking begon want daar hoefden we niet meer naartoe. Ieder nadeel heeft zijn voordeel, de vakantie kon beginnen.
Die begon maandag met een ware uitputtingsslag door de bergen. We begonnen met een busreisje die ons in een dal vol minuscule dorpjes bracht. Daar begon een ware helletocht naar boven. Na ruim twee uur zeer steil klimmen naar het dichtsbijzijnde dorpje bleek aldaar het enige café op maandag dicht. Lee, Spaan en Victor geloofden het verder wel en gingen dezelfde weg terug richting bus. De echte bikkels liepen door en bereikten na nog 2 uur lopen de top op zo'n 900 meter hoogte. Toen begon de afdaling en dankzij wat verkeerde keuzes (al gaven wij de kaart van Spaan de schuld) liep de wandeling wat uit en werd na nog eens 2,5 uur zwoegen het dorp van bestemming eindelijk bereikt, net voor de invallende schemering. Daar smaakten de mega-pizza's, die achteraf bedoeld waren voor elk twee personen, extra lekker. Vandaag, dinsdag, is de laatste vakantiedag die ieder voor zich ter besteding heeft. Er wordt gezwommen, gefietst, wederom gewandeld, geluierd, en zoals u ziet ge-internet.
Dat de ALV kort moge zijn zodat we onze schitterende belevenissen op het schaakbord aan de geinteresseerden kunnen tonen!
Ciao, Rob
