Zaterdag kijken of de training geholpen heeft

Tot het eind toe zijn de onderlingen verschillen tussen de RSR-topdogs minimaal gebleven. Uiteindelijk scoorde Oscar als enige 50%, de rest bleef er een halfje achter. Oz speelde zowiezo het beste van de vier want hij kreeg ook nog eens de zwaarste tegenstanders. Ik kan ook tevreden zijn met een TPR van 2270, en net als in Hamburg niets verloren tegen spelers onder de 2300. Dolf en Joost scoorden ongeveer wat volgens hun rating verwacht mocht worden. Er had voor iedereen zelfs nog meer ingezeten maar je kon wel zien dat we er de laatste ronde een beetje doorheen zaten. Dolf geloofde het wel tegen leerling Pauline van Nies en speelde een snelle remise. Oscar, die de ronde daarvoor nog de score tegen Moerkapelle had verdubbeld, probeerde het noodgedwongen nog wel tegen een WFM (ze nam geen remise aan) die veel bekijks had omdat ze met het warme weer wel heel minimaal gekleed ging. Het gevolg waar ze waarschijnlijk op zat te wachten was steeds een kudde kwijlende en ongegeneerd starende schaakzombies rond haar bord. Uiteindelijk werd het toch remise. Ik kon het na 8 lange partijen niet meer opbrengen om diep na te denken en probeerde het op intuïtie. Dat ging lange tijd goed maar in het eindspel van slechte loper tegen sterk paard (zoveelste keer vanuit het Frans) kom je dan toch tekort tegen een bijna 2400 speler. Joost redde het ook niet tegen de WIM die mij ook al verslagen had. Een mineur einde dus maar we hebben ons kranig door een regiment al dan niet kandidaat titelhouders heen geworsteld. We hebben bewezen dat we minstens 2200 waard zijn en Oscar speelt op een goeie dag zelfs als een grootmeester. Of dat dit seizoen genoeg is voor handhaving met het eerste? Zaterdag hopen we een eerste antwoord te geven. Deze intensieve trainingsweek geeft in ieder geval goede hoop!