Een hele partij die om één zet draait

Na een blamerende nederlaag zoals mij vorige week overkwam ben ik altijd de eerstvolgende partij extra gemotiveerd. Het beste medicijn na verlies is immers winst. Dolf werd het slachtoffer van mijn dadendrang. Ik had me uitgebreid voorbereid en verantwoord aanvallen was het motto. Ik ben van mening dat in een partij gemiddeld slechts een stuk of drie momenten voorkomen waar een belangrijke keuze gemaakt moet worden, de rest bestaat uit min of meer gedwongen zetten, plan volgen enzovoorts. Tegen Dolf draaide de hele witte opzet eigenlijk maar om één zet:



In het diagram (Plas-Meijer) lijkt wit in moeilijkheden: pion achter en Lb7 kan niet spelen wegens Txb2. Wit staat echter duidelijk beter na de wending 19.La3! Nu kan Txb7 niet wegens Tc1 met damewinst of mat op c8. Dus deed Dolf maar 19...Dc7. Na 20.Lf3 Pe5 21.Tc1! Dd7 (of 21...Pxf3+ 22.Dxf3 Db7 (22...Dd7?? 23.Dg3) 23.Tc6!) 22.Le4 werd de verdediging van de zwarte koning tegen het loperpaar langzaam onhoudbaar. Dolf miste nog één praktische kans:



Ik verwachtte hier 30...d2, en overwoog hierop 31.Txg7. Dit zou echter een grove blunder geweest zijn: Kxg7 Txe5 Tb8! met de dreiging Txb3. Gelukkig kon ik niet in deze verleiding komen want Dolf speelde (in hevige tijdnood) 30...Pg4 en na 31.Txe6! Kh7 (31...Ld4+ 32.Te3+! en mat) 32.Lb2 Thg8 33.Lxg7 Txe6 34.Lc3+ Kg6 35.Lxe6 Tb8 36.Lb3 kon hij opgeven. Na lange tijd weer eens een partij gespeeld waar van mijn kant niks aan mankeert!

Volgend seizoen ikhebgewonnen.com

Sinds ik begonnen ben met Ikstondgewonnen lijkt het materiaal niet aan te slepen. Dat is minder leuk dan het klinkt, want ter herinnering: "Ik stond gewonnen" is schakersjargon voor "Ik heb verloren". Tegen Gert-Jan van Vliet was het voor de tweede achtereenvolgende partij raak. Als ik mijn tegenstander moet geloven stond hij van de eerste tot en met de laatste zet beter, jeugdig optimisme zullen we maar zeggen.
Gelukkig bevestigde ome Fritz dat het met mijn stellingsgevoel nog wel goed zit, in tegenstelling tot bv. de techniek van het afmaken. GJ had de opening voorbereid, maar wist waarschijnlijk niet dat ik dit soort stellingen vaak gespeeld heb tegen o.a. Paul Dekker en Aernout Markus.


In het eerste diagram (van Vliet-Plas) kan zwart simpel voordeel houden met 15...e3! 16.Lxe3 Lh6! en na ruilen op f4 is de witte aanval te verwaarlozen. Ik speelde het sjablone 15...Tg8? waarop sterk 16.Ph5! volgde met tegenkansen.







Toch wist ik er goed uit te komen, maar in het tweede diagram volgde een nieuwe rekenfout. We dachten allebei dat 28...e5! (ik speelde 28...Ke7) niet kon wegens 29.Pxe5 Pxe5 30.Tde1, maar dit wordt weerlegd door 30...Kg5! en nu wordt 31.Thg1+ simpel gepareerd met 31...Pg4. Zoveel kansen missen loopt meestal verkeerd af.





In het derde diagram leek me 38...Pxg5 39.hxg5 niet zo'n goed idee wegens 40.Th6, dus besloot ik mijn paard weer om te spelen naar waar ie vandaan kwam: 38...Pf2 39.Thf1 Pe4?? en a tempo volgde 40.Txe4! Terugnemen kan niet wegens mat in 4: 40...fxe4 41.Tf7+ Kh8 42.Lf6+ Tg7 43.Txg7 en ondekbaar 44.Pxg6 mat. Na 39...Pg4 is er weinig aan de hand al betwijfel ik of ik dat nog gewonnen had. Nu restte een paar zetjes later niets anders dan handen schudden. Misschien een idee om volgend seizoen de website Ikhebgewonnen.com te starten...

En toen ging het licht uit...

KNSB, 4e ronde, 4-pionnenaanval maar o wat zag ik weinig. In het eerste diagram (Plas-Smits) over mijn laatste zet (19.Tf1-e1) maar liefst drie kwartier nagedacht. Zwart speelde 19...Pc6-d4 maar gezien mijn antwoord had ie beter Lf7 kunnen doen: 20.Txe6!! met winst ook volgens ome Fritz. 20...Pxe6 moet wel want er dreigde Txe8 mat en 20...Txe6 21.Pxd4 Dxd4+ 22.Le3 c4 23.Lxe6+ is ook niks. 21.Pg5 Dd4+ 22.Kf1! want na 22.Le3? c4! zou zwart zich redden. Een paar zetten later ging in het tweede diagram bij mij het licht uit. Ik had zeker nog tien minuten (mijn tegenstander twee) en zat maar te rekenen op 27.Df7+ Kd6 28.Lf4+. Het door enkele supporters - uiteraard na de partij - geopperde 27.Pe4, met de dreigingen Df7 en Lg5, faalt op 27...Tf8! en zwart wint. De beste is 27.Lf7! valt een toren aan en dreigt De6+ Kf8 Pxh7 mat. Opeens had ik nog maar een minuutje voor 13 zetten en besloot maar dames te ruilen, op een zeer onhandige manier: 27.Df7+ Kd6 28.Df4+ Kc6 29.Dxd4? (Df3+ kan nog) Txd4 en Fritz vindt hier al zwart beter staan. Ik blunderde mijn loper op e6 weg, mijn tegenstander ging nog in een penning staan maar mijn vlag viel op zet 38 zoals bij de reconstructie bleek. Die kan zo in de top-10 van zuurste KNSB-nederlagen, maar wel weer een echte ikstondgewonnen...

De Klassieker Spaan-Plas: 30-28

Voor de derde keer in vijf Coppa-jaren moest ik tegen Spaan. Wel voor het eerst tegen elkaar geloot, want de voorgaande twee keren waren finales. Nu in de eerste ronde had ik voor het eerst zwart. Bizar genoeg verliepen de eerste 21 zetten precies volgens wat ik in een half uurtje had voorbereid. De eerste zet die ik zelf verzon was gelijk fout.
In het diagram (Spaan-Plas) ligt 21...Ld5 voor de hand. Ik dacht echter te kunnen profiteren van de voor wit kwetsbare e-lijn en speelde 21...Lg4? Nu wint bijvoorbeeld 22.Txb7? Te8! (23.Txc7 Txe2+ 24.Kf1 Pd5! 0-1) maar Spaan vond de simpele weerlegging: 22.h3! en na 22...Lxe2 23.Kxe2 Pe6 24.Txb7 Pxc5 25.Tb5! stond wit beter. In de tijdnoodfase wist ik echter zijn g- en h-pion te winnen waarna de kansen keerden. Toen Spaan ook nog zijn tweede c-pion weggaf had mijn h-pion simpel moeten beslissen. Die gaf ik op mijn beurt weer weg waarna Spaan nog net binnen de tijd al mijn resterende pionnen sloeg, die van hem (bewust) weggaf, toren tegen paard offerde waarna K+P tegen K overbleef, remise dus. Voor de derde maal moest snelschaken de beslissing brengen. Ik miste in het middenspel een directe winst, won een stuk, gaf er ook 1 weg, offerde zomaar een kwal, gaf wat pionnen weg en vlak voordat Spaan in een voor hem totaal gewonnen eindspel mijn laatste pion sloeg viel zijn vlag. Het publiek was na deze twee thrillers de winnaar zullen we maar zeggen en Spaan en ik hebben maar weer eens bewezen dat we beiden op ons best zijn in het terugvechten vanuit slechte stelling. Tussenstand: 30-28 voor Spaan!

Zaterdag kijken of de training geholpen heeft

Tot het eind toe zijn de onderlingen verschillen tussen de RSR-topdogs minimaal gebleven. Uiteindelijk scoorde Oscar als enige 50%, de rest bleef er een halfje achter. Oz speelde zowiezo het beste van de vier want hij kreeg ook nog eens de zwaarste tegenstanders. Ik kan ook tevreden zijn met een TPR van 2270, en net als in Hamburg niets verloren tegen spelers onder de 2300. Dolf en Joost scoorden ongeveer wat volgens hun rating verwacht mocht worden. Er had voor iedereen zelfs nog meer ingezeten maar je kon wel zien dat we er de laatste ronde een beetje doorheen zaten. Dolf geloofde het wel tegen leerling Pauline van Nies en speelde een snelle remise. Oscar, die de ronde daarvoor nog de score tegen Moerkapelle had verdubbeld, probeerde het noodgedwongen nog wel tegen een WFM (ze nam geen remise aan) die veel bekijks had omdat ze met het warme weer wel heel minimaal gekleed ging. Het gevolg waar ze waarschijnlijk op zat te wachten was steeds een kudde kwijlende en ongegeneerd starende schaakzombies rond haar bord. Uiteindelijk werd het toch remise. Ik kon het na 8 lange partijen niet meer opbrengen om diep na te denken en probeerde het op intuïtie. Dat ging lange tijd goed maar in het eindspel van slechte loper tegen sterk paard (zoveelste keer vanuit het Frans) kom je dan toch tekort tegen een bijna 2400 speler. Joost redde het ook niet tegen de WIM die mij ook al verslagen had. Een mineur einde dus maar we hebben ons kranig door een regiment al dan niet kandidaat titelhouders heen geworsteld. We hebben bewezen dat we minstens 2200 waard zijn en Oscar speelt op een goeie dag zelfs als een grootmeester. Of dat dit seizoen genoeg is voor handhaving met het eerste? Zaterdag hopen we een eerste antwoord te geven. Deze intensieve trainingsweek geeft in ieder geval goede hoop!

De acute omslag van hoop naar vrees

Uit ervaring weet ik dat rond de zesde ronde het aanvankelijk enthousiasme na de onvermijdelijke teleurstellingen en het besef dat dit weer niet de grote doorbraak met bijbehorende toernooiwinst wordt, omslaat in het aftellen naar een snel en pijnloos einde. Bij drie van de vier RSR-ers kwam dit wel heel abrupt en tegelijk. Ik had na ronde 5 een mooie 50% score en met slechts nederlagen tegen GrootMeesters niets om ontevreden over te zijn. Een iets te frivool gespeelde Noteboom bracht daar verandering in. Tegen de Wim Kosters van deze wereld kun je daar nog wel mee wegkomen, tegen de WIM Hasanova's niet. Ik werd eerst positioneel en daarna tactisch vernederd zodat mijn manlijkheid twee klappen kreeg. Natuurlijk kan het altijd nog erger. Joost was back on track na een saai remisetje en winst op oude bekende Ben van Geffen. Ik had Joost wat geschiedenisles vooraf gegeven zodat hij optimaal voorbereid was op deze ouderwetse RSR-Moerkapelle clash. De beginzetten 1.d4 d5 2.Lg5 Dd6 (Joost wit) waren nog de normaalste van de partij. Uiteindelijk won Joost de rommelpartij simpel. In ronde 6 ging hij voor de ikstondgewonnen prijs. In een totaal gewonnen eindspel wilde Joost in tijdnood nog wat zetjes herhalen. Zijn Israelische tegenstander was niet zo vredelievend en tikte een vol paard eraf. Duidelijk geen smiling Joost op dat moment. Kan het dan nog erger? Oscar dacht van wel. Ook hij stond na 5 ronden op 50% tegen een bizarre 2440 tegenstand. Op naar een Meesterresultaat dus, want in de zesde ronde speelde hij wederom uitstekend. Zijn Japanse tegenstander schijnt wereldkampioen Shogi te zijn, al weet niemand te vertellen wat voor spel of sport je daarbij voor moet stellen. Oz had een kwal geïnvesteerd voor twee pionnen, en nam alle tijd om zijn voordeel uit te bouwen, verliezen kon hij de stelling toch nooit. Toen hij in de tweede tijdcontrole met nog 3 minuten op de klok op zijn Keetbaas' rustig naar het toilet ging vond ik dat wel vreemd. Hij ging uiterst kalm door de vlag en vroeg de wedstrijdleider of hij nu een kwartier of een half uur erbij kreeg. "Dit is geen KNSB-tempo, je krijgt er niets bij" was het ontnuchterende antwoord en de verbijsterde Japanner begrijpt nu nog niet hoe hij aan een vol punt is gekomen. De plaatselijke Chinees moet gedacht hebben dat er drie ter dood veroordeelden het restaurant binnenstapten. Nu bleek pas hoe terecht het was dat Dolf zich al die tijd van deze losers afzonderde. Hij is ineens de man na twee overwinningen op rij. Een regelmatige en een wat minder logische tegen een Russische IM die beter stond, maar in tijdnood compleet van het bord getruct werd. Het weer buiten is volledig opgeklaard, nu nog zorgen dat de regenbuien in ons hoofd snel ophouden, dan kan het nog best een zonnig einde van het toernooi worden...

Overleven temidden van de vele titelhouders

De derde ronde was de minste tot nu toe voor RSR. Joost offerde tweemaal een stuk. De eerste werd helaas niet aangenomen, de tweede helaas wel want die was incorrect. Plotseling slechts ½-3 voor Joost en na dat mooie begin terug in de anonimiteit. Dolf kreeg met Naumkin zijn tweede GM. Deze had nu wel genoeg beat gehad van RSR en schoof het grootmeesterlijk naar winst. Met een stuk achter had Dolf nog hoop omdat er nog slechts 1 vijandelijke pion overbleef, maar toen hij een tweede stuk niet kon redden op straffe van mat midden op bord was het over. CIM (Candidate IM) Oscar kreeg ook zijn tweede GM, de Ata-turk heeft maar liefst 2600+. Deze overzag wel alle complicaties die Oz weer wist op te werpen in het middenspel, kreeg uiteindelijk een gunstig eindspel en dan ben je kansloos. Ik mocht het enige RSR-punt noteren tegen IM Jens, een zogenaamde plugger. Dat zijn jonge gasten die zich iedere avond op hun tegenstander voorbereiden en dan lange openingsvarianten in hun geheugen stampen, pluggen dus. Echt gebeurd: Joost en Oscar gingen op een avond langs bij het groepje pluggers, die ze kennen van de vele jeugdtoernooien en die vlakbij een huisje bewonen. Hun werd de toegang geweigerd omdat ze de openingsvoorbereidingen niet mochten zien! Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig zeg ik altijd maar. Mijn tegenstander had een andere variant geplugd dan ik speelde (Nimzo met 4.Lg5) want op zet 11 dacht hij maar liefst driekwartier na. Kon ik even stiekem de tussenstand van Feyenoord op de internet-PC bekijken. In de tactische verwikkelingen die volgden was ik gewoon beter en ik sloot een paard op: 1-0. Na een GM en IM wacht mij in de vierde ronde de volgende GM, het toernooi kent zeer weinig "zwakke" (rating <2200) spelers en ongelooflijk veel titelhouders. Mijn start is net zo lekker als een paar maanden geleden in 020 maar toen volgden 4 nullen op rij dus niet te vroeg juichen. Voor wie zich afvragen waar ik de tijd vandaan haal voor al deze stukkies: het regent pijpenstelen en zoals het een echt toernooi betaamt staan er internet-pc's in de analyseruimte. De enigen die nog eerder in de speelzaal zijn dan ik zijn de camping-ontvluchters Joost en Oscar...

Oscar inderdaad ten onrechte FM

In no time was Oscar de eerste FM van RSR, echter sindsdien daalde zijn rating tot onder de 2300 en zelfs de 2200. Is die titel wel terecht eigenlijk? Dit toernooi bewijst Oscar tot nu toe van niet, maar dan in positieve zin. Na winst op een GM volgde gisteren winst op IM Hoeksema. Superingewikkeld, dat ligt Oz wel. Na 40 zetten was er alleen een paard en wat pionnen geruild, en her en der stonden in totaal zo'n 5 stukken in. Os sloeg er 1 meer, en toen hij ook nog een dame won was de superstart compleet. Regelrecht op IM-koers, maar Oscar zelf zegt: "Minstens 2 uit 9". Dolf had weer eens een vliegende tijdnoodpartij, na 25 zetten was er zelfs geen tijd meer voor streepjes. Het eindspel 2T+a+b-pion tegen T+L+P is nog lastig, maar dat zijn tegenstander een volle loper liet instaan hielp natuurlijk. Joost kreeg net als Oscar zijn tweede titelhouder op rij. Hij kent zijn klassiekers niet want zelfs na de partij dacht hij nog dat Rogers een IM was. "Maar hij zei dat hij de beste IM ter wereld was!" Nee Joost, hij zei de beste Ian! Joost stond optisch goed maar blijkbaar had GM Ian alles onder controle en de counter was dodelijk. De vorige dag hadden we nog een discussie over of het wel of niet sportief was om je mat te laten zetten, Joost vindt dus van wel want... inderdaad. Ikzelf won weer eens zoals vrijwel ieder toernooi wel een keer gebeurt met de vierpionnen, na 25 zetten ging mijn tegenstander door de vlag met 2 stukken minder. Vandaag (zondag) begint ook de vierkamp die we vanuit de naastgelegen speelzaal ook kunnen volgen.

RSR Topdogs - (Groot)meesters: 1½-2½

Op een open vlakte nabij Hoogeveen staat een eenzaam tentje. Hierin proberen FM Oscar en Joost the clubchamp elkaar warm te houden. Dolf heeft een hutje op de hei verkozen, en ik zit in een hotelletje in het naastgelegen Meppel. De meest comfortabele oplossing, al wens je een TV zonder teletekst je ergste vijand nog niet toe. Verder zit ik ongeveer 50 meter van het treinstation, zodat ik 's nachts eens niet droom over schaakblunders maar over voorbijrazende goederentreinen. Daartegenover staat het uitstekend verzorgde ontbijt (4 soorten hagelslag!). Alle vier de RSR-azen hebben rond de 2200 rating, zodat we al hadden uitgerekend dat we flink naar boven zouden worden ingedeeld. Aldus geschiedde: alleen Joost kreeg geen GM maar een IM, niet de minste want NK-deelnemer Sipke Ernst. FM Oscar was de man van de dag met een schitterende winstpartij op GM Naumkin. Bij de titel van deze Rus werden in de vorige eeuw al vraagtekens gezet toen hij eens in Catania in remise moest berusten tegen Jaco. In een open Spanjaard ging Oz er schijnbaar zonder aandacht voor het materiaal vol overheen, hoofdschuddend en duizelig geschaakt gaf de GM zich gewonnen tegen de FM. Dolf speelde zijn bekende systeempje met wit tegen GM Wells. Die stak er een heleboel tijd in, leek in het middenspel even in de problemen te komen maar toen Dolf in tijdnood kwam ging het ineens hard, een nul dus. Ik had weer eens een doorschuiffrans, tegen GM Jonkman. Het ging beter dan voor de KNSB, werd niet geplet dit keer, kwam zelfs een pion voor. Maar door iets te veel gaten won hij die met rente terug. Ik kon nog wel een toreneindspel bereiken, maar twee pionnen achter bleek er 1 teveel. In de analyse liet ik GM Nijboer, zeer teleurgesteld over zijn remise, zich op mij afreageren, hij mocht mij keer op keer vertellen waar ik beter had kunnen spelen en hoe vaak ik verloren stond. Toen ik iets teveel tegengas gaf ging hij er vandoor. Oscar had dan wel het mooiste resultaat van de topdogs, de meest heroïsche strijd werd geleverd door Joost tegen IM Ernst. Maar liefst drie keer stond hij een stuk achter, twee keer won hij het terug en de derde keer wist hij alle pionnen te roven. Ernst probeerde nog eindeloos het eindspel T+L tegen T+pion te winnen, vooral op tijd, maar na 102 zetten nam hij toch genoegen met het onvermijdelijke halfje, waarna ze het licht in de zaal uit mochten doen. Goed begin voor RSR, wordt vervolgd!

De opluchting wint het altijd van de teleurstelling

Het Hamburgse schaakfestival zit er weer op. Volkomen uitgewoond is ieder zijns weegs gegaan. Leo heeft zijn totale ineenstorting net op tijd kunnen keren door de laatste ronde te winnen van zijn op remise beluste tegenstander. Drie uit negen is een halfje meer dan hij voor het toernooi begrootte. Victor ging na zijn nederlaag in ronde 7 verder of er niets gebeurd was en sloot af met wederom twee remises. +0=8-1 is een resultaat dat sinds Ulf Andersson niet meer is voorgekomen. Wim leek na twee overwinningen op rij middels een eindsprint nog hoog te gaan eindigen maar twee harde nederlagen deden die illusie uiteenspatten. Het stuk dat zijn duitse tegenstander gisteren offerde had afgestraft moeten worden maar Wim liet zich vreselijk trucen. Al die duitse 2000-spelers lijken veel sterker te zijn dan hun rating aangeeft maar het kan natuurlijk ook zijn dat Wim (en ik) zwakker spelen dan onze 2200 aangeeft :-) Wim is wel de tegenpool van Victor dit toernooi want hij speelde geen enkele remise!
Ik had alweer mijn derde 4-pionnenvariant dus daarover niets te klagen. Slechts één keer winst en twee remises is wel wat mager, de scherpte ontbreekt na een slopende week om goede stellingen in winst om te zetten tegen de taaie duitsers die je inderdaad drie keer moet verslaan. Eindstand Plas 5, Wim en Victor 4, Leo 3. Na onze goede start hoopten we zoals iedere schaker op meer maar uiteindelijk is de opluchting dat alles vorbei ist weer de grote winnaar. De eindoverwinning heeft nog een Nederlands tintje gekregen want Friso Nijboer, die na ronde 7 stevig werd toegesproken door Leo, won zijn laatste twee partijen heel knap en werd met 7,5 uit 9 gedeeld eerste.
Mijn volgende toernooi zal Hoogeveen worden over alweer anderhalve week, maar eerst even schaakloos uitrusten. Bij deze de laatste Grüßen aus Hamburg von der Wim, der Leo, der Victor und der Plas!

Toverdrankje van Victor en Leo uitgewerkt

Na de zevende ronde staan zowel Victor als Leo weer met beide beentjes op de grond. Victor miste een eeuwig schaak combi en daarmee de kans op zijn 7e remise, en daarna ging het Berg-afwaarts. Hij probeerde nog van alles, maar een stuk minder en ook nog een extra dame voor zijn tegenstander was teveel. Leo kan zijn droom om na Oscar de tweede FM van de club te worden vergeten na een dramatische ikstondgewonnen partij. Een volle toren voor, Leo had het punt en de eeuwige roem al geteld. Toen speelde hij de enige meteen verliezende zet en ging mat in 2. Nog altijd is een 2000 TPR mogelijk maar de RSR psychologen hebben nog een hoop werk te doen om deze depressie te keren. Wim is weer helemaal terug na twee regelmatige overwinningen op rij. Zelf kon ik mijn tweede 4-pionnenaanval van dit toernooi net niet tot winst brengen, remise dus. Stand: Wim en Plas 4-7, Victor 3-7, Leo 2-7. Tot slot: uiteraard wordt er tijdens zo'n schaakvakantie flink geroddeld over de andere RSR-ers. Koploper-lijdend voorwerp is met grote voorsprong Rob van der Lee. De anekdotes vliegen over de ontbijt- en dinertafels. Als compensatie voor de gratis verkregen lol hebben de vier van Hamburg een schitterend kado aangeschaft dat onze Rob op de eerstvolgende clubavond zal worden aangeboden. Vanavond gaan we voor een broodje voetbal in een zorgvuldig uitgekozen sportcafé. Op het menu staan o.a. Engeland-Oostenrijk, de topper Cyprus-Ierland, Turkije-Duitsland en wie weet Tsjechie-Nederland. Wiedersehen!

Victor en Leo op recordjacht

De zesde ronde zit erop, dat wil zeggen voor Victor en mij want op het moment van schrijven zitten Wim en Leo nog te zwoegen. Victor speelde zijn zesde remise op rij en gaat nog altijd voor 9 (remises) uit 9. Naar eigen zeggen heeft hij nog een remise-aanbod afgeslagen maar de puntendeling lijkt dit toernooi onvermijdelijk. Ik liet Wim gisteren zien hoe je een meisje verslaat, geen genade tonen en je niet af laten leiden door haar zware stukken op c8 en f8. Vandaag mocht ik weer tegen een IM en dat liep minder goed af. Nog wel in het Frans opende ik "per ongeluk" de f-lijn (stukkenruil op de automatische piloot) en toen ging het hard. Na 25 zetten geloofde ik het wel. Wim probeerde gisteren met zwart een Tarrasch omdat hij van mij geen Grünfeld meer mag spelen. Het zag er aardig uit maar toen hij wits lopers actief liet worden (normaal Wims eigen specialiteit) ging het mis. Vandaag voorspel ik een overwinning voor hem zodat hij weer een beetje tussen zijn eigen niveau komt te zitten. Leo speelt vandaag tegen zijn zesde FIDE-tegenstander en allemaal boven de 2000. Gisteren nam hij professioneel remise in onduidelijke stelling. Ook nu weer staat hij beter al is er tactisch nog van alles mogelijk. Mocht hij dit winnen dan gaat zijn TPR richting 2200, nogal een contrast met zijn 1700 KNSB rating! De keiharde mentale trainingen (lees: continue afzeiken) van de andere drie werpen blijkbaar zijn vruchten af. De stand nu: Plas 3,5-6 Victor 3-6 Wim en Leo 2 uit 5. Tot slot het niet-schaken gerelateerde: vandaag ruim twee uur gewandeld, aldus de plaatselijke Kralingse plassen omcirkeld. Buiten geluncht want het is ruim 20 graden en 100% zon. Gisteren op z'n hollands de haven verkend: in plaats van een dure rondvaart pakten we de veerpont die vrijwel dezelfde route neemt, en waar we met onze o.v. kaart gratis op mochten.
Das war es vor heute, auf wiederschreiben!

We zijn al aardig gewapend tegen beton

De vierde ronde hebben we zojuist achter de rug; we zijn gewend aan het betonschaak dat alle Duitsers nu eenmaal spelen en hebben van de 16 partijen er pas 4 verloren! Victor is het snelst besproken; hij doet zijn voornaam geen eer aan maar is wel nog ongeslagen met vier remises. Een tweede remiseBerg op de club dus, als hij het 9 ronden volhoudt heeft hij een extra biertje verdient. Leo maakte gisteren mooi remise tegen zijn tweede 2100-tegenstander. Hij stond een stuk voor maar zwart had compensatie dus nam Leo wijselijk het vredesaanbod aan. Na afloop werd hij ge-interviewd door de ZDF, die verslag deden van het toernooi. Wat vroegen ze toen ze hoorden dat hij uit Holland kwam: Waarom is v.d.Vaart van 020 naar zo'n klein clubje als HSV verhuisd? Ik had geantwoord dat HSV heel wat groter is dan die Mickey Mouse club. Leo ontketende een enorme rel in Duitsland door te antwoorden dat v.d.Vaart wegens ruzie met Ronald Koeman naar een willekeurige club is gevlucht. In de 4e ronde volgde Leo's derde 2100-tegenstander, die natuurlijk weer 1.Pf3 opende en ging schuiven. Na het derde pionverlies gaf Leo maar op. Wim heeft zoals bekend is moeite met schaken tegen vrouwen, dus werd hij gisteren op z'n Wims afgemaakt door een WFM. Hij kijkt naar de verkeerde dame zullen we maar zeggen. Vandaag won hij een verloren stelling door een geweldige truc. Ik berichtte vorige keer over de stinkende IM die Leo kwelde, en natuurlijk mocht ik daar de volgende ronde tegen. Ik pakte het zo scherp mogelijk aan en liep er op een gegeven moment compleet overheen. Volgens oom Fritz had ik een dame moeten offeren en daar minimaal drie stukken voor gekregen. Ik had helaas te veel tijd gebruikt en met 50 seconden voor 10 zetten in een superscherpe stelling ging er van alles mis. Vandaag ging het beter, in een Noteboom kreeg ik twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel. Toen mijn Spaanse tegenstander zijn enige vrijpion wegblunderde gaf hij meteen walgend op. Tussenstand: Plas 2,5 Wim en Victor 2, Leo 1,5. Buiten het schaken hebben we o.a. de Oostzee bezocht, en het compleet verpauperde stadje Lübeck. Grüßen aus sonnig Hamburg!

Die Hamburger Hölle hat angefangen!

De speelzaal was zoals altijd makkelijk te vinden; gewoon de andere zombies volgen. Uiteraard begon de eerste ronde een uur te laat, er kwam zelfs een hele nieuwe indeling. De enige in de hele zaal die daar blij mee was, was Leo: hij had eerst geen tegenstander en na de herindeling wel. Hij won gelijk ook maar op schitterende wijze van zijn 2100 tegenstander. Een volle toren voor koningsaanval was niet helemaal correct, maar in tijdnood gaf de duitser een volle dame weg. Victor en ik kwamen niet verder dan remise. Wim leek onder de voet gelopen te worden door een klein Armeens jochie, maar wist het tij net op tijd te keren. Als beloning mocht hij in de tweede ronde tegen een 2567 GM. Wim won een kwal tegen een pion, op een gegeven moment had hij veel druk maar in het eindspel wist de GM een vrijpionnetje te creeeren die de partij besliste. Ik versloeg na lang aandringen een betonschaker, gewoon doorschuiven tot de fout komt. Victor weer remise en Leo was blij dat hij tegen een stinkende IM na 10 zetten totaal verloren stond. Bis morgen!

Een weekend vol ikstondgewonnen...

Het was me het ikstondgewonnen weekendje wel. Vrijdagavond tegen Tol een paardeindspel met twee pluspionnen remise laten lopen, dat moest natuurlijk zaterdag overtroffen worden. Tegen Utrechter Alexander van Beek was ik dit jaar al tweemaal positioneel geveegd, dus het dit keer taktisch geprobeerd. Dat ging aanzienlijk beter. In het eerste diagram (Plas-van Beek) had ik al heel vroeg in de partij toe kunnen slaan: na 17...Lxb7 miste ik de combi 18.Dxe6+! Kg7 19.Df7+ Kh6 20.Pe6! dreigt damewinst en mat via g7 naar g5, en na 20...Dg8 21.Dxe7 hangen zowel b7 als f6, plus vernietigende aanval. Het gespeelde 18.Dxb7 was echter ook niet verkeerd, want 15 zetten later was het tweede diagram ontstaan. Iedere kruk die een blik op de stelling werpt zou b6 en a6 spelen, maar ik had een totale blackout en speelde iets wat hoogstens door Tim Krabbé zou worden gewaardeerd: 33.0-0-0?? ik weet nu nog niet wat ik voor spoken op de koningsvleugel zag. 33...Txg4! 34.Dxg4 Dxb5 en vanaf dat moment lag het initiatief geheel bij mijn tegenstander. Ik moest uit arren moede met mijn koning helemaal terugwandelen naar h2, waar deze eeuwig schaak gegeven werd. Twee halfjes uit twee gewonnen stellingen, geheel in ikstondgewonnen stijl!

De koelste wint het PK

Voor aanvang van de laatste ronde was het al duidelijk dat RSR er met de RSB-titel vandoor zou gaan. Het werd uiteindelijk topfavoriet Wim, die zichzelf een dag voor zijn 40e verjaardag een mooi kado bezorgde. Hij won 6x achter elkaar, waaronder van zijn drie grootste concurrenten Desirée, smiling Joost en FM Oscar en is dus de terechte kampioen. FM Oscar was voor de zoveelste keer dichtbij de titel; in de laatste ronde een volle pion voor tegen Wim maar die moet je in dat soort stellingen drie keer verslaan. Wim bleef zoals zo vaak de koelste en in het dame-eindspel liet FM Oscar zich in een ultieme winstpoging zelfs mat zetten midden op het bord. Omdat smiling Joost met uitvluggeren nog verloor van Pietrow eindigde wonderlijk genoeg niemand op 5½. Tenslotte het diagram (Keetbaas-Hamelink) dat het meest aanspraak maakt op IkStondGewonnen: in ronde 6 speelde Keet een creatieve partij tegen de uiteindelijke runner-up Desirée Hamelink. In vliegende tijdnood produceerde Herman 33.Pxb5! Lxb5?? Terugslaan is zo ongeveer het enige dat echt niet kan 34.Txe5+!! dxe5 35.Dxe5+ De7 36.Lxb5+ Pd7 en twijfelend tussen diverse winnende voortzettingen viel Keets vlag. Het beste is 37.Lxd7+ Kxd7 38.Td4+ Dd6 39.Txd6+ Lxd6 40.Dd5 dreigt Lf4 en aanval op f7. In tijdnood niet eenvoudig te vinden natuurlijk.

Een groot compliment voor onze interne

De derde ronde van de PK verliep in de A-groep extreem goed voor RSR: 7 uit 8. Behalve in de eerste ronde zijn de meeste partijen van een heel aardig niveau. Smiling Joost heeft zich bij het rijtje kanshebbers geschaard door Desirée Hamelink overtuigend te verslaan. Na een paardoffer op e6 en een loperoffer op b5, allemaal nog theorie, heeft zwart in het diagram (van Rosmalen-Hamelink) moeite om een goede zet te vinden. Fritz wil 18...Lc6 proberen, wat minder logisch lijkt dan het gespeelde 18...Tf8. Als wit 1 van de 2 stukken terugwint staat hij met zijn 4 pluspionnen gewonnen, en dat is precies wat Joost doet: 19.Pf7+ Ke8 20.Dxd7+ Kxf7 21.exf6 De3+ 22.Kb1 Lc8 23.Dxe7+ Dxe7 24.fxe7 Kxe7 en Joost schoof de pionnen rustig naar winst. Over de B-groep zullen we het maar niet hebben. Met name Maarten maakt zijn favorietenrol met 1 uit 3 totaal niet waar. Al met al is een RSR-kampioen steeds dichterbij aan het komen, ik blijf bij mijn voorspelling uit de vorige column. Ik denk dat een beslissend voordeel voor de RSR-spelers is, dat zij het hele jaar gewend zijn aan hoge weerstand door onze bizar sterke interne competitie. Het is een heel stuk lastiger om RSR-clubkampioen te worden dan RSB-kampioen. Een groter compliment kun je onze interne competitie momenteel niet maken!

Het open kampioenschap van RSR

Lang leek het erop dat RSR onderling mocht gaan bepalen wie het PK, dat woensdag de 17e begint, zal winnen. Na enkele laatste moment inschrijvingen belooft het gelukkig toch nog spannend te worden. Volgend jaar schijnt de PK in Gouda te worden gehouden. Met weinig of geen RSR-deelnemers valt nog te bezien of het dan sterker bezet zal zijn.

Zelf ben ik op de PK nooit verder gekomen dan een derde plaats. Altijd ging het wel ergens mis. Drie jaar geleden ging het mis tegen concurrent en uiteindelijke winnaar Rick Lahaye, die nu in het buitenland vertoeft en dus niet meedoet. In het diagram (Plas-Lahaye) sta ik een kwal voor maar het is lastig een plan te verzinnen. Totale zelfvernietiging was nou ook weer niet nodig: 27.Tf3?? g4 28.Tg3 h5! 29.Pf4 Dh6 en na 30...h4 moest ik noodgedwongen ingaan op een kansloos torenoffer op g4. Meer drama's vanaf woensdag op deze site. Voorspelling: 1. Wim 2. Desirée 3. FM Oscar

Nederland Europees import-kampioen

Nederland heeft, om Timman te citeren, een "bijna" ongelofelijke prestatie geleverd door zich het sterkste team van Europa te tonen. Nu zijn Tiviakov en Sokolov natuurlijk geen Nederlanders, maar net zoals bij voetbal worden ze bij succes extra snel in de armen gesloten. Bovendien waren we natuurlijk niet het enige land met import, zo kwam Israël bijvoorbeeld met Gelfand en mijn vriend Avrukh. De Nederlanders moeten wel allemaal in vorm zijn geweest want alleen van Wely verloor een partij. Ja, dan kom je al ver natuurlijk als het om matchpunten gaat. Op bordpunten waren we 2e geworden. Het deelnemersveld was bizar sterk; Rusland bv. had o.a. Svidler, Dreev en Bareev (3-1 verslagen!), Armenië beschikte over Akopian, Vaganian en Lputian. In de laatste ronde zorgde Sokolov voor het beslissende punt tegen de Pool Socko, met zo'n naam vraag je om een nederlaag natuurlijk maar hij was op dat moment nog wel ongeslagen. In het diagram (Sokolov-Socko) is het Koningsindisch van zwart al na 20 zetten helemaal gesloopt. Na 20...Tab8 21.Le4 moest zwart al een kwal geven: 21...Txe4 22.Dxe4. Ivan ruilde de dames en lopers, de pionnen op de damevleugel gingen eraf en het resterende eindspel won heel simpel. Goed om te zien dat een 2600-GM ook zo kansloos kan verliezen :-)

(officiële toernooisite: http://www.goteborgchess2005.se/)

Een amateur speelt na, een GM ontdekt

Soms speel je een variant al jaren, maar blijven sommige mogelijkheden totaal onzichtbaar tot een Grootmeester het speelt. De diagramstelling (na 1.d4 d5 2.c4 c6 3.Pf3 Pf6 4.Pc3 e6 5.Lg5 dxc4 6.e4 b5 7.e5 h6 8.Lh4 g5 9.exf6 gxh4 10.Pe5 Dxf6 11.a4 Lb7) krijg ik al zeker 15 jaar af en toe op bord, hoewel 11...Lb4 veel vaker gespeeld wordt. Sokolov had het in zijn voorbereiding tegen Shirov een keer goed bekeken en komt met iets wat voor mij totaal nieuw is.

12.axb5 cxb5 Meestal wordt hier 12...c5 gespeeld. In Budapest speelde IM Karaklajic dit tegen mij, die partij werd na enorme complicaties remise. 13.Lxc4! Ik zou 13.Pxb5 gespeeld hebben, maar na 13...Lb4+ gevolgd door 14...0-0 heeft zwart het initiatief. Dat is het verschil met ons amateurs, zo'n Sokolov blaast (met secondant!) een bijna dode variant nieuw leven in. De pointe is dat 13...bxc4? weerlegd wordt door 14.Da4+ Kd8 15.Da5+ Kc8 (15...Ke8 16.Db5+) 16.Ta4 en wint. Shirov deed daarom 13...a6, maar nu volgde 14.Pxb5! axb5 15.Lxb5+ Kd8 16.Txa8 Lxa8 17.Da4 en na 17...Ld6 was Sokolov pas uit zijn voorbereiding. Hij versloeg Shirov vervolgens indrukwekkend met de ene tactische wending na de andere. De gehele partij is na te spelen incl commentaar van Sokolov in NIC magazine 2005/5.

Conclusie: niet goed, niet slecht, kan beter

Laatste ronde na 11 zetten remise aangeboden, ik was heel blij dat het werd aangenomen, zat er aardig doorheen na mijn meest slopende toernooi ooit. Conditie is 1 van de punten die wel wat beter kunnen. 3 uit 9 is ongeveer wat volgens mijn rating verwacht mocht worden, zelfs nog een paar punten gestegen. Om positief af te sluiten mezelf getrakteerd op het schitterende boek Curacao 1962, gesigneerd door onze Jan. Het meest legendarische kandidatentoernooi ooit telde maar liefst 28(!!) ronden, dat waren nog eens bikkels. Na een toernooi is het altijd tijd voor zelfreflectie. Positief dit toernooi waren: vechtlust (ok behalve de laatste ronde), voorbereiding, openingen. Kan beter: concentratie, conditie. Negatief: overgang middenspel-eindspel, eindspelen, afmaken gewonnen stelling. Gelukkig altijd weer genoeg om aan te werken dus. Het volgende toernooi zal wel de PK worden. Ik moet er nu niet aan denken, maar weet uit ervaring dat het over een paar weken weer gaat jeuken. Het Schaakvirus, niet uit te roeien!

De naam van de site eer aan gedaan

Ondanks 4 achtereenvolgende nederlagen ging ik toch maar weer vol voor de winst. Damegambiet met g4 en h4, en al gauw moest van Gool (2242) 2 pionnen offeren om niet snel mat te gaan. Ik won nog een derde pion en had schitterende lopers. Toen volgde vanuit het diagram (Plas-van Gool) ineens de mokerslag 39...Tb3. Totaal overzien. 40.Thd1 c4! Ik zag mijn hele leven aan mij voorbij flitsen. Ging ik dit nog verliezen? 41.Lxc4 Tf3+! (41...Tbxg3? 42.Txd4 Lc5 43.Td1 wint) 42.Ke1 Enige zet! Lc5 Er dreigen de meest vreselijke schaakjes dus ik moet iets terugofferen. 43.Txd4 Lxd4 44.Td1 Te3+! Helaas geen 44...Lb6 (La7 45.Td8+ Kh7 46.Ld3+ wint) 45.Td6! Lc7 46.Txh6+ wint. Hij bood hier remise aan. Ik nam het maar aan, na het geforceerde 45.Le2 Lxb2 46.Lf2 Txa3 ben ik al 2 pionnen kwijt. Ik kan met 47.Td8+ een stel torens ruilen maar de zwarte loper houdt e5 onder schot en de toren houdt de koning af. Hoe dan ook, ik was inmiddels allang blij dat ik niet mat stond. Zelden heb ik zo gewonnen gestaan...

Timman komend seizoen in team 1 RSR?

Een redelijk goede partij werd in enkele zetten om zeep geholpen. In het diagram (Plas-Bakker) durfde ik 31.Df5 niet aan wegens 31...Pg4. Ik had niet gezien dat dan sterk 32.Txb7! kan volgen: 32...Dxe3+ 33.Kc2 en a7 blijft hangen, of 32...Dxb7 33.Dxg5+ en 34.Dxh4. In plaats daarvan deed ik het hopeloze 31.Tf1? Pg4! 32.Dg3? Pe5 33.e4?? Pxd3 34.Dxd3 Dxe4. Pion kwijt, het toreneindspel is simpel verloren. Zoals vaker dit soort lange toernooien zie ik de laatste ronden na een paar uur spelen niks meer dus dat belooft niet veel goeds voor de laatste 2 ronden.
Als het scoren op het bord niet lukt moet je het ernaast maar proberen: Voor de partij een leuk gesprek gevoerd met Ton Timman, ja de broer van. Hij vertelde dat hij heel lang niet meer had geschaakt (ik vermoed enkele tientallen jaren, dus echt heeel lang), dat hij er weer zin in had en nog op zoek was naar een club. Mijn RSR-hart ging onmiddellijk sneller kloppen en aangezien zijn rating 2335 is, probeerde ik hem subtiel warm te krijgen voor ons eerste. Het lukte nog bijna ook, alleen wil hij absoluut niet voor de interne spelen, begrijpelijk want hij woont in Almere. Toen liet ik het er maar bij zitten. Was toch leuke publiciteitsstunt geweest, Timman bij RSR.

En nu maar eens een normale tegenstander

Van FM van Beek (2312) had ik in het R'dam Open nog kansloos verloren. Dubbel reden om er eens goed voor te gaan zitten dus. Compleet opgefokt gooide ik in een Ben-Oni als een idioot mijn damevleugel-pionnen naar voren. Hij pakte er 1 en de rest verliep zoals ik al honderden malen meemaakte: ik kon niet voorkomen dat een boel stukken werden geruild en zijn pluspion besliste het eindspel. Hopelijk krijg ik de volgende ronde voor het eerst een normale tegenstander, nl. titelloos en 2300-. Tot slot een tip voor wie zaterdag niets te doen heeft: het commentaar bij de toppartijen zal gegeven worden door niemand minder dan Sutovsky, die ook nog vanaf ongeveer 17.30 uur zijn partij tegen Kramnik uit het Dortmund-toernooi zal analyseren.

Dit was weer eens ouderwets dom

Ik dacht een rustdag in te bouwen en bood op zet 16 remise aan. Tegenstander FM Vrenegoor (2349) dacht daar heel anders over en ging melken. In het diagram (Vrenegoor-Plas) heb ik net vrijwillig 2 stel torens geruild op de c-lijn. Dat had ik beter niet kunnen doen. 32.Kf3 Kd7 33.Kg4 h6 34.h4 Ke7 35.h5 Kf6 36.Kh4! Die had ik dus gemist. Het plan is ruilen op g6, dan g4, dan Kh5, g5 hxg5 Kxg5, dan f5 en uiteindelijk valt d5. Ik probeerde nog 36...gxh5 37.Kxh5 Kf5 38.Kxh6 Ke4 (38...Kg4 39.Kg6 Kxg3 40.f5 wint) maar wit is eerder: dame halen, offeren tegen d-pion, K naar e6 en de f-pion beslist. Als je tegenstander na afloop sorry zegt is het wel heel erg, met de torens erop was het natuurlijk potremise. Gelukkig had ik me ook op dit soort teleurstellingen voorbereid wat betekent dat er morgen bloed gaat vloeien. Wiens bloed, dat is nog even de vraag...

Zo'n typische terug-op-aarde partij

Ik had tegen GM Avrukh (geen flauwe grappen graag) Grünfeld voorbereid, het werd weer een 4-pionnen, ook prima natuurlijk. Helaas speelde hij het meer positionele 6...Pa6. Ik dacht dat ik die variant ook aardig kende maar na deze partij niet meer :-) Hij speelde snel b5 (ik zei na afloop dat ik enigszins verrast was door deze zet, hij antwoordde "only move"), maakte er een soort Wolga van. Hij won heel snel pion d5 terug en ik kon het eindspel niet ontwijken. Vanuit het diagram (Plas-Avrukh), voor de Keetbazen en Victors ongetwijfeld een droomstelling met zwart, duurde het ongelofelijk genoeg nog maar 5 zetten: 22.a3 Pe4 23.Lc1 gxf5 24.Te1 Tb8 25.Ph4 Lc3! 26.Td1 Lf6 en aangezien na 27.Pxf5 Pc3 volgt met kwalwinst (en supporter Spaan had zo ook wel genoeg genoten :-) gaf ik het maar op. Keiharde nederlaag dus, hij kan aardig schaken die Israeliër :-) Ik had hem graag laten zweten maar ook dat is niet gelukt, hij verbruikte maar een half uur voor de hele partij. Nu ik weer terug op aarde ben is het zaak om niet in een negatieve spiraal terecht te komen, want rustig aan doen is er niet bij in dit gezelschap. Opvallend: tot nu toe wilden al mijn tegenstanders na afloop analyseren (dus ook de nr.50 van de wereld), dat heb ik wel eens anders meegemaakt.

Helaas maar kort genieten

Ik had tegen IM Ansell (2407) iets geks voorbereid: 1.e4 e6 2.d3 b5!?, en dat kwam ook op bord. Vanuit de opening overspeelde ik hem totaal, zodat hij in de diagramstelling (Ansell-Plas) al een bizarre noodcombi moest spelen: 24.Pxf5?! (dreigt Dg4+) exf5 25.Dh5 Pxe1 26.Txe1 Db4! De weerlegging. Valt e1 aan, dekt e7 en op 27.Te8+ komt Txe8 28.Dxe8+ Df8. Hij speelde maar 27.Lxb7 Dxe1+ 28.Kg2 Tac6 en hier stond ik maar liefst 2 torens voor tegen 1 loper. In plaats van te denken wanneer geeft ie nou eens op had ik beter kunnen blijven concentreren want ineens had hij een vrijpion op b7, weliswaar tegen een volle toren maar ik kon die pion maar niet winnen want steeds dreigde hij torenwinst of eeuwig schaak. Ik wilde al bijna remise aanbieden maar bleef het toch maar proberen. Uiteindelijk (20 zetten later!) liep ik met veel pijn en moeite uit het eeuwig schaak en het punt was toch nog binnen!

Zodoende 2 sub-hoogtepuntjes al bereikt: teletekst gehaald en de volgende ronde tegen een GM, de als 4e geplaatste Avrukh (2652). Hij is nr.50 van de wereld en staat een half punt achter mij :-)

De vier pionnen slaan weer toe

Ik had me voorbereid op een Nimzo tegen het 2300+ jochie, maar de 4-pionnenaanval KI was natuurlijk ook prima. Ik had er de laatste tijd te vaak mee verloren dus als voorbereiding op dit toernooi alle varianten maar weer eens bekeken. Dat was te merken want achteraf bleken de eerste 20 zetten volgens het boekje. Vanuit het diagram (Plas-Bitalzadeh) speelde ik 21.Dd2?!, waar 21.Pxd4 cxd4 22.Df3! beter is. Mijn tegenstander miste een kans om zijn loperpaar te houden met 21...Le5. Hij speelde echter 21...Tc8?, waarna het hard ging: 22.Tad1 Lg4 23.Tc1 Pe5 24.Pxd4 cxd4 25.Txc8+ Lxc8 26.Lf6 Lb7 27.Te1! Pd7 28.Te8+ Pf8 29.Le7 De4 (dreigt Db1 mat) 30.h3 d3 31.Txf8+ Kg7 32.Te8 1-0. Maandag word ik ongetwijfeld weer flink naar boven ingedeeld. Opvallend: Jan Timman kwam vaak langs de "mindere goden" zone lopen (waar ik dus ook zit), helaas niet om bij mij te kijken maar bij zijn broer Ton Timman!

Vroeg thuis, dat dan weer wel

Zo'n eerste ronde is altijd even aftasten, hoe zijn de speelomstandigheden, hoe is de organisatie? Uitstekend dus. De speelzaal is zeer ruim (sporthal) en gekoeld, stipt om 13.00 uur klonk de gong voor de eerste ronde. Winawer met Dg4 tegen een supergeconcentreerde Noorse IM. Ik ruilde heel snel mijn Franse loper, maar daardoor kon hij zijn toren via d3 naar h3 spelen. Daarom zal mijn plan wel geen theorie zijn :-) Net toen ik een beetje onder de enorme druk uitkwam, blunderde ik vreselijk.
In het diagram (Gullaksen-Plas) twijfelde ik tussen Db7, Dc8 en Tee7. Na 21...Db7 is het nog wel speelbaar voor zwart, echter na 21...Dc8?? niet meer. A tempo volgde 22.Tg3+ en toen zag ik pas dat wat ik bedacht had niet kon: 22...Tg7 23.Txg7+ Kxg7 24.Lh6+ Kh8 25.Df7 Te7 was de bedoeling, maar dan volgt natuurlijk 26.Lg7 mat. Daarom maar opgegeven en nog even geanalyseerd na afloop. Wel lekker vroeg thuis, dat dan weer wel. Morgen met wit proberen om de hatelijke nul van de score te poetsen.

Shirov als inspiratie

Als je op de laatste clubavond zowel de titel als de Coppa aan je neus voorbij ziet gaan, heb je even helemaal geen zin meer in schaken. Helaas(?!) staat het angstaanjagend sterk bezette toernooi in 020 alweer voor de deur, waar ik me in een vlaag van overmoed voor heb ingeschreven. Ik ben met mijn 2200+ ongeveer als 80e geplaatst van de 90 deelnemers. Om een debacle te voorkomen kan ik maar beter snel weer zin in schaken krijgen. Daarom het nieuwe boek van Shirov gekocht, met de mooie titel Fire on Board, deel 2. Speel een paar partijen van Shirov na en je krijgt gegarandeerd weer zin in schaken. Naast alle brandjes op bord vertelt hij uitgebreid over creativiteit in schaken. In 1 van de voorbeelden die hij geeft speelt hij wat mij betreft 1 van de mooiste zetten ooit.

In het diagram (Topalov-Shirov, zwart aan zet) lijkt wit makkelijk remise te kunnen maken: Kg1-f2-e3 en als zwart Le4 speelt, dan even g3 tussendoor. Als de zwarte koning echter e4 kan bereiken, wint hij. Shirov wint op briljante wijze een tempo: 47...Lh3!! Zo valt hij g2 aan en blijft e4 vrij voor de koning. 48.gxh3 Kf5 49.Kf2 Ke4 en na nog een paar zetten gaf Topalov op. Hij moet een keer zijn loper terugofferen voor pion d4 en het pionneneindspel wint zwart. Overigens is zelfvertrouwen bij toppers als Shirov altijd in ruime mate aanwezig: "Niemand anders in de schaakhistorie zou deze zet achter het bord kunnen vinden". Ook Fritz niet, trouwens.

Ik stond gewonnen...

Dit is de eerste "post" op Ikstondgewonnen, de meest gedane uitspraak onder schakers. Als een schaker zegt "Ik stond gewonnen" weet je 1 ding zeker: die heeft niet gewonnen. Zo stond ik gewonnen in de bekerfinale tegen Spaan.
Ik speelde 43.Ld3 en na Kf4 44.Lxg6 Kxg5 werd het snel remise. Winnend is 43.Ke3! dreigt 44.Ld3, en na 43...Kf5 is wit sneller, bv.: 44.Kd4 Kxg5 45.Ke5 Kh4 46.Kd6 g5 47.Kc7 g4 48.Kxb7 g3 49.Lf1 c5 50.Kxa6 c4 51.b7 c3 52.b8D 1-0.
Ik stond gewonnen, maar ja warm, moe, en nooit gedacht dat de diagramstelling nog zou winnen. De snelschaakpartij verloor ik kansloos. Maar ik stond gewonnen!